پیشگیری از بزهکاری و اوقات فراغت

در رابطه با بحثپیشگیری از بزهکاری و اوقات فراغت به مواردذیل اشاره می شود که در این حوزه باید مورد توجه و عنایت دست اندر کاران قرار گیرند:

1- آشنا نمودن خانواده ها به ویژه نوجوانان و جوانان با مفهوم اوقات فراغت و راهنمایی آنان جهت استفاده درست و سودمند از این اوقات.

2- ارتقاء برنامه های فرهنگی و آموزشی رادیو و تلویزیون برای ایجاد کشش بیشتر و سودمندتر در استفاده از اوقات فراغت پربار و مناسب.

3- ترتیب فعالیت های فرهنگی از جمله فیلم، تئاتر و نمایشگاه و… مخصوص  نوجوانان و جوانان به منظور بالا بردن سطح فرهنگ و معلومات و پر نمودن اوقات فراغت آنان.

مبحث دوم: سیاستهای جنایی پیشگیری و نقش تعلیم وتربیتی در آن

در برنامه های پیشگیری از بزهکاری مدل برنامه پیشگیری پزشکی که شامل تشخیص ودرمان باشد چندان کارآیی ندارد. بهترین رهیافت در برنامه ریزی استراتژی های هدف گرا وجامعه گرا است .اگر چه باید توجه داشت که یک برنامه هرگز جوابگوی همه جوامع نیست .اما عناصری از برنامه که لازم است مورد توجه قرار بگیرند عمدتا مشترکند این نقاط مشترک عبارتند از:توجه به افراد در معرض خطر ،توجه چند جانبه در مداخله،توجه وحمایت از مجریان برنامه وارزشیابی برنامه های پیشگیری.

گفتار اول: سیاست جنائی  وپیشگیری از بزهکاری

سیاست جنایی شامل مجموعه روش هایی است که جامعه با توسل به آنها واکنش ها علیه پدیده مجرمانه را سازمان می بخشد. بدین ترتیب سیاست جنایی مترادف با جنبه های نظری و عملی اشکال مختلف کنترل اجتماعی است و حقوق کیفری هسته اصلی آن است.

با این همه امروزه کاربست های کیفری در قلمرو سیاست جنایی دیگر تنها نیستند بلکه گرداگرد آنها شیوه های غیر سرکوبگر کنترل اجتماعی مانند پیشیگیری از وقوع جرم و گاه حتی مردمی و غیر دولتی وجود دارد.

سیاست جنائی در دو مفهوم مضیق و موسع مورد بحث قرار می‏گیرد.در مفهوم‏ مضیق سیاست جنائی همان سیاست کیفری است. فوئرباخ که برای نخستین‏بار در پایان سده هجدهم میلادی آن را به کار برده است در این‏باره معتقد است«سیاست‏ جنائی عبارت است از تدبر و چاره‏اندیشی حکومت قانونمند.

از نظر جمعی دیگر از اهل فن که نگاهی‏ جرم شناسانه به زوایا و جوانب مختلف مسأله جرم و مجازات داشته‏اند سیاست‏ جنائی را مترادف و معادل یا بخشی از جرمشناسی تلقی کرده‏اند بر این اساس‏ فن لیست گفته است«سیاست جنائی سازماندهی عقلی مبارزه علیه جنایت بر پایهء داده‏های دانش جرمشناسی است.

مسأله مهم در زمینه سیاست جنایی قابلیت اجراء و کارآمدبودن نوع استراتژی‏ است که انتظار می‏رود پیشگیرنده و سرکوبگرانه باشدازاین‏رو تفکیک بین انواع‏ مختلف سیاست جنایی لازم می‏باشد.چه همان‏گونه که می‏دانیم سیاست جنایی‏ به تقنینی،قضائی،اجرایی و مشارکتی تقسیم می‏شود.

در سیاست جنائی تقنینی از پاسخهای سازمان‏یافته مقنن در قبال پدیده‏ مجرمانه و استراتژیهای منسجم اتخاذ شده به وسیله قانونگذار بحث می‏شود.

در سیاست جنائی قضائی از نحوه برخورد دستگاه ها و مراجع قضائی با پدیدهء مجرمانه بحث می‏شود.سیاست جنائی اتخاذ شده به وسیله مراجع قضائی خود ممکن‏ است به پیشگیری از جرم کمک کند یا برعکس باعث افزایش بزهکاری شود.اقدامهای‏ مربوط به غیرقضائی‏ساختن و کیفرزدائی نیز در این قالب بحث است.

- میریدلماسمارتی،نظامهای بزرگ سیاست جنایی، ص 23

- لازرژ ، کریستین ،سیاست جنائی ، ص 22

- حسینی ، سید محمد ، سیاست جنائی(مفاهیم،مدلها)،ص 156

- رحمدل، منصور، تحولات سیاست جنایی ایران در قلمرو مواد مخدر، ص120