علیخانی وهمکاران(۱۳۸۱)، بررسی آگاهی، نگرش وعملکرد دانش آموزان تهرانی درخصوص فعالیت بدنی رامورد مطالعه قراردادند. نتایج نشان داد میزان آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان نسبت به فعالیت بدنی ضعیف است و ۵/۸۱%دانش آموزان ازتحرک بدنی لازم برخوردار نیستند
نزاکت الحسینی(۱۳۸۲)، درتحقیقی علی-مقایسه ای و همبستگی به بررسی رابطه منتخبی از ویژگی‌های دبیران تربیت بدنی و ویژگی های فردی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهراصفهان با نگرش دانش آموزان به تربیت بدنی و ورزش پرداخت و بین نگرش دانش آموزان به تربیت بدنی تفاوت معنا داری مشاهده کرد.
ضیایی وهمکاران(۱۳۸۵)، پژوهشی به بررسی آگاهی و نگرش روی۲۱۱۱۱ نفر از دانش آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان نسبت به فعالیت بدنی پرداختند، نتایج نشان داد که میزان فعالیت بدنی با شدت متوسط و بالا در دانش آموزان کشور در حد قابل قبول می باشد و کاهش معنی دار فعالیت بدنی با شدت متوسط و بالا در دختران و کاهش فعالیت بدنی در دوره دبیرستان از یافته های دیگر این پژوهش بود.
بهشتی و صاحبی(۱۳۸۵)، درتحقیقی تحت عنوان شناسایی سطح نگرش دانش آموزان دختر و پسر متوسطه شهرستان گرگان نسبت به فعالیت ورزشی به این نتیجه رسیدند که سطح نگرش دانش آموزان در هر ۳بعد نگرش در حد متوسط بود، ولی در بعد احساسی نگرش بالاترین میزان را داشته است. همچنین دختران نسبت به پسران از سطح نگرش بالاتری برخوردار بودند، دانش آموزان پایه دوم و سوم(دختروپسر) نگرش مثبت تری از سایرین داشتند.
صمدی و همکاران(۱۳۸۵)، در پژوهشی سطح آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان یکی از دانشگاه های ایران نسبت به فعالیت جسمانی تعیین کردند. نتایج پژوهش آنان نشان داد ۹/۶۰ درصد افراد از فعالیت جسمانی آگاهی متوسطی داشتند. مهم ترین موانع فقدان، مشارکت ورزشی ازنظر کارکنان، کمبود وقت، عدم وجود تسهیلات لازم در محل کار و زندگی، و ناکافی بودن تسهیلات در دسترس بودند.
عطارزاده و سهرابی(۱۳۸۶)، درپژوهشی به توصیف نگرش و گرایش مردم شهر مشهد به فعالیت های حرکتی و ورزشی پرداختند. نتایج نشان داد ۳۶درصد افراد در فعالیت های حرکتی و ورزشی شرکت نمی کردند. کسب نشاط و شادابی مهم ترین علل مشارکت و عقب ماندن از کارهای روزانه و مهم ترین مانع عدم مشارکت در فعالیت های حرکتی و ورزشی محسوب می شود. آنان همچنین بین نگرش به فعالیت های حرکتی وورزشی در افراد با ویژگی های مختلف سن، تأهل و تجرد، تعداد اعضای خانواده، نوع شغل، گرایش، و عدم گرایش به فعالیت های حرکتی و ورزشی تفاوت معنادار مشاهده کردند. این در حالی است که میان نگرش به فعالیت های حرکتی و ورزشی در افراد با ویژگی های مختلف جنسیت، سطح تحصیلات، درآمد ماهانه، هزینۀ خانوار، هزینۀ ماهانۀ ورزشی، تعداد جلسات تمرین در هفته، مدت زمان تمرین در هر جلسه، رفاه و ایمنی مکان ورزشی و سابقۀ ورزشی تفاوت معناداری مشاهده نشد.
سنایی نسب وهمکاران(۱۳۸۸)، درپژوهشی آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان یکی از دانشگاه های علوم پزشکی نسبت به فعالیت جسمانی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد میانگین امتیاز آگاهی کارکنان در مورد فعالیت جسمانی ۲۱/۱۰و سطح آگاهی آنها عبارتند از: ضعیف۷/۲۱%، متوسط۹/۶۰% و خوب۴/۱۷%. نگرش کارکنان درمورد اهمیت فعالیت جسمانی عبارتند از: خیلی مهم ۵/۶۶%، مهم ۱/۳۱% و بی نظر و غیرمهم۴/۲%. عملکرد فعالیت جسمانی کارکنان به ترتیب: کم۷/۴۶%، متوسط۴/۲۳% و زیاد۹/۲۹%. بین فعالیت جسمانی کارکنان وشغل آنها ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.
سنایی نسب وهمکاران (۱۳۸۸)، مطالعه ای با هدف بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان تهرانی در خصوص فعالیت بدنی انجام دادند ، ۵/۸۱درصد از دانش آموزان از تحرک بدنی لازم برخوردار نبودند.
آوازه وهمکاران(۱۳۸۹)، درمطالعه ای به بررسی آگاهی ،نگرش و عملکرد زنان در خصوص ورزش پرداختند. نتایج نشان داد، اکثریت نمونه های مورد پژوهش(۴/۸۹درصد) از اثرات ورزش درپیشگیری از بیماریها ی قلبی عروقی آگاهی دارند. یافته ها درخصوص نگرش زنان به ورزش: ۶/۳۹درصد زنان معتقد بودند، ورزش هایی که فرد را دچار خستگی بدنی می کند، برای سلامتی مفید است. بدین ترتیب به طورمیانگین ۴/۶۲ درصد افراد دارای نگرش مثبت نسبت به انجام ورزش بودند. ۶/۲۳درصد نمونه ها از عملکرد خوب در زمینه ی فعالیت بدنی برخوردار بودند.
مظفری(۱۳۸۹)، با انجام تحقیق توصیف نگرش و گرایش مردم نسبت به فعالیت های حرکتی و ورزش در جمهوری اسلامی ایران به نتایج زیر دست یافت: ۳۶ درصد افراد در فعالیتهای حرکتی و ورزشی شرکت نمیکردند. کسب نشاط و شادابی و تقویت جسم و جان از مهمترین علل و انگیزههای شرکت در فعالیتهای حرکتی و ورزشی و در مقابل، عقب ماندن از کارهای روزانه، در دسترس نبودن اماکن ورزشی، عادت نداشتن و تنبلی و بی حوصلگی از مهمترین علل شرکت نکردن افراد در فعالیتهای حرکتی و ورزشی است. پیاده روی، فوتبال و آمادگی جسمانی از فعالیتهایی بود که بیشتر افراد به آنها میپرداختند. منزل و سالن سرپوشیده دو مکانی است که بیشتر افراد در آنها به فعالیتهای حرکتی و ورزشی میپردازند.
سید امامی (۱۳۸۹) تأثیر آموزش در مورد فعالیت بدنی بر آگاهی، نگرش و رفتار رابطان بهداشتی را مورد مطالعه قرار داد. نتایج نشان داد در مرحله پیش آزمون دو گروه شاهد و آزمون به لحاظ متغیرهای آگاهی، نگرش و عملکرد تفاوت آماری معناداری نداشتند، اما تغییرات امتیازات دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در مورد آگاهی و عملکرد تفاوت آماری معنادار بین دو گروه نشان داد. فرایند آموزشی انجام یافته در این پژوهش بر افزایش آگاهی و میزان کلی فعالیت بدنی زنان رابط بهداشت مؤثر بوده است.
معینی و همکاران (۱۳۸۹) تحقیقی در مورد پیش بینی فاکتورهای مرتبط با انجام فعالیت بدنی منظم در دانشجویان با بهره گیری از مدل بزنف انجام دادند ، نتایج نشان داد ۲۷۱نفر(۸/۶۷درصد) فعالیت بدنی سبک ، ۱۲۴نفر(۳۱درصد) فعالیت بدنی متوسط و ۵نفر(۲/۱درصد) فعالیت بدنی شدید داشتند. بین محل سکونت با انجام فعالیت بدنی رابطه آماری معنی داری وجود داشت. دانشجویان ساکن خوابگاه نسبت به دانشجویان غیر خوابگاهی فعالیت بیشتری داشتند. از بین متغیرهای بزنف، قصدرفتاری و فاکتورهای قادرکننده به عنوان مهمترین عامل پیش بینی کننده انجام فعالیت بدنی مشخص شدند.
عزیزی وهمکاران (۱۳۹۰) در تحقیقی به بررسی نگرش دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه تهران به ورزش همگانی پرداختند و با بهره گرفتن از روش توصیفی از نوع پیمایشی جامعه آماری تحقیق را که کلیه دانشجویان( ۷۴۳۹ نفر) ساکن در مجتمع های خوابگاهی کوی دانشگاه تهران بودند که از میان آنها ۳۷۰نفر براساس جدول مورگان به صورت تصادفی – طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب کردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. نتایج نشان داد که ۱/۷۳ درصد کل دانشجویان در فعالیتهای ورزش همگانی مشارکت و۹/۲۶ درصد نیز در هیچ گونه فعالیت ورزشی مشارکت نمی کنند.۸۲ درصد دانشجویان در حد زیاد از عوامل مثبت ورزش همگانی بر جسم و روان آگاهی داشتند . ۲/۵۳ درصد آنها در حد متوسط و۷/۲۳ درصد در حد زیاد از فعالیت های ورزش همگانی خوابگاه رضایت داشتند .۲/۵ دانشجویان در اوقات فراغت به نسبت خیلی زیاد،۷/۴۹ درصد در حد زیاد و ۱/۴۵ درصد در حد کم به فعالیتهای ورزش همگانی می پرداختند.
طباطبایی و همکاران (۱۳۹۰) تأثیر آموزش در زمینه فعالیت بدنی برآگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان مرکز بهداشت استان کرمان را مورد پژوهش قرار دادند.نتایج نشان داد در مرحله پس از آموزش افزایش معنی داری در میانگین نمرات در آگاهی و نگرش در گروه مورد مطالعه مشاهده شد. ولی در میزان عملکرد تفاوت معنی داری یافت نشد به نظر می رسد که آموزش برنامه ریزی شده در زمینه فعالیت بدنی بر روی آگاهی و نگرش افراد تحت بررسی تأثیر داشته اما در عملکرد ایشان مؤثر نبوده است.
۲-۴-۲- تحقیقات انجام شده درخارج از کشور
مارو و همکاران[۷۳] (۱۹۹۹) تحقیقی در مورد سطح ویرایشی شرکت و اطلاعات فعالیت بدنی در جوانان چینی هونگ کونگ و ارتباط آن با سن را طی یک پرسشنامه از یک بررسی ملی روی فعالیت فیزیکی ۲۰۰۲جوان آمریکایی انجام دادند،نتایج تحقیق نشان داد که پاسخ دهندگان آگاهی کمی از نقش فعالیت بدنی در جلوگیری از بیماری نشان دادند.جوانان بزرگتر دارای اطلاعات ضعیف تری از فعالیت بدنی بودند ولی سطح فعالیت آنها نسبت به همتایان جوانتر آنها بالاتر بود.نتایج نشان می دهد که سطح و دانش فعالیت بدنی از جوانان چینی با سن آنها مرتبط است.اهمیت درک شده از فعالیت بدنی در بین دیگر رفتارهای سلامتی پایین ترین بود.سن سطح تحصیلی و اطلاعات از دستورالعمل مناسب ورزش برای دستیابی به فواید سلامتی فاکتورهایی را مورد استفاده قرار داد تا بین چاقی،تا اندازه ای فعال و گروه های فعال فیزیکی فرق بگذارد.اهمیت برنامه های مداخله برای افزایش سطح فعالیت بدنی و دانش جوانان چینی به وسیله این بررسی نشان داده شد.
دالی و کاربین[۷۴] (۲۰۰۰)یک بررسی روی فعالیت بدنی شرکت کنندگان فارغ التحصیل دبیرستان با دنبال کردن ارائه هر یک در طول سال تربیت بدنی مفهومی با قبول کردن برنامه تربیت بدنی سنتی در حالی که در دبیرستان بودند را انجام دادند.به شرکت کنندگان یک پرسشنامه فعالیت بدنی از سال سوم آنها،سال ارشد و ۱۸ماه پس از فارغ التحصیل شدن آنها داده شده محققان گزارش کردند که ۱۸ ماه پس از فارغ التحصیل شدن ۶۵%از مردان تربیت بدنی مفهومی در گروه ۱۹۹۶ در مقایسه با ۲۹%از افراد TPEدر گروه ۱۹۹۶،شدیدأ فعال گزارش شدند.این نتایج نشان می دهد که برنامه تربیت بدنی مفهومی ممکن است نسبت به برنامه TPE افراد را به طور فعال تر حفظ کند.بزرگترین تفاوت در افراد گروه ۱۹۹۶ ثدرت فغالیت بعد از فارغ التحصیلی بود(OPE=55% فعال در مقابل TPE=33%فعال).علاوه بر این ،شرکت کنندگان تربیت بدنی مفهومی یک تا ۳سال بعد از نهمین پایه تربیت بدنی دریافت شد که نسبت به دانشجویان TPE(آموزش تربیت بدنی )دارای چاقی کمتر هستند.از اهمیت ویژه آن نویسندگان دریافتند که شرکت کنندگان زن تربیت بدنی مفهومی نسبت به میانگین ملی آن دارای چاقی کمتر هستند(میانگین OPE=10% در مقابل میانگین ملی =۲۲%).این مطالعه نشان می دهد که تمرکز روی تندرستی مربوط به اطلاعات سلامتی می تواند تأثیر طولانی روی فعالیت بدنی و تندرستی جسمی داشته باشد.نویسندگان نیازهای تربیت بدنی برای تغییر کردن از بازی ها و ورزش ها به برنامه آموزشی تندرستی طول عمر را توصیه کردند.
گرومر و همکاران[۷۵] (۲۰۰۱)یک مطالعه طولی از جوانان هلندی انجام دادند و گزارش کردند که افراد دارای سطوح تحصیلی پایین تر در مقایسه با افراد دارای مدارک شغلی و دانشگاهی،با بالارفتن سن تمایلی به کاهش قابل توجهی در فعالیت بدنی دارند.
تروست و همکاران[۷۶](۲۰۰۲) مطالعاتی مرتبط با همبستگی های انجام شده فعالیت بدنی از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ را انجام دادند، نتایج این تحلیل ها نشان داد که همبستگی مثبت و اصلی با فعالیت بدنی شامل پایگاه اجتماعی- اقتصادی، وضعیت شغلی، پیشرفت تحصیلی، رفتار سابق ورزش، رژیم غذایی سالم، حمایت اجتماعی و سودمندی خود فعالیت بدنی می شود. همبستگی های منفی فعالیت بدنی شامل چاقی و اضافه وزن، کمبود زمان، خیلی خسته بودن، خیلی ضعیف بودن، آب و هوای بد، نبود امکانات و نبود یار ورزشی می باشد.
گرابس و کارتر[۷۷] (۲۰۰۲)، در پژوهش خود تحت عنوان گرایش افراد به فعالیت منظم بدنی با توجه به عملکرد جسمانی و ظاهر افراد روی ۱۴۷دانشجو دریافتند میان گرایش به فعالیت منظم با عملکرد جسمانی و ظاهر افراد ارتباط معناداری وجود دارد. دانشجویان دختر به طور قابل ملاحظه ای علاقمند به حفظ وضعیت ایده آل و شکل ظاهری خود بودند.
لاوری و همکاران [۷۸] (۲۰۰۴) در تحقیقی که بر روی شرکت دانش آموزان در فعالیت بدنی انجام دادند، گزارش کردند که اگرچه از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳شرکت روزانه دانش آموزان تغییر نکرد فقط ۲۵% از دانش آموزان دبیرستانی روزانه در کلاس های تربیت بدنی حضور می یافتند. لارو و همکارانش اظهار کردند که تعیین زمان و شرکت در کلاس های تربیت بدنی در زمان دقیق آن وقتی که مربیان و کارشناسان سلامتی، باید اهمیت نقش تربیت بدنی را که ممکن است در آماده کردن جوانان برای دوران جوانی سالم و مناسب در نظر گرفته شوند کاهش می یابد. همچنین دریافتند با توجه به روند زمان در برنامه آموزش تربیت بدنی، از سال ۱۹۹۱تا ۱۹۹۵تعین زمان برای تربیت بدنی روزانه برای همه دانش آموزان دبیرستانی به طور قابل ملاحظه ای از ۴۲% تا ۲۵% با هیچ تغییر قابل ملاحظه ای از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳افت کرد.
کانان و همکارن[۷۹] (۲۰۰۴)، نگرش۸۶۷ دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی را به تربیت بدنی بررسی کردند و دریافتند نگرش افراد ورزشکار از غیر ورزشکار به طور معناداری بهتر است. بین نگرش دختران و پسران به تربیت بدنی نیز تفاوت معناداری وجود داشت، البته پسران نگرش مطلوب تری داشتند.
پیاپت[۸۰](۲۰۰۶) در تحقیقی به بررسی دانش و تمرین ورزش در بین ساکنین شهر بانکوک (فاکتورهای وابسته به دانش و تمرین ورزش )پرداخت. او یک پرسشنامه خود اجرایی برای بررسی ۱۲۰۰ فرد بالای ۱۸ سال ساکن درشهر بانکوک تهیه کرد، نتایج نشان داد یک هزار و یکصد و هفت نفر در دامنه ی سنی ۱۸ تا ۸۱ ساله پرسشنامه ها را کامل کردند ( میزان پاسخ دهی % ۲۵/۹۲ ).ششصد و چهل نفر ( % ۴/۵۸) به طور منظم ورزش می کردند .ورزش آنها یک یا دو روز در هفته و با مدت زمان متفاوت انجام می شد. آنها در خانه هایشان تنها و بعدازظهر ورزش می کردند .آنها هیچ هزینه ای برای ورزش صرف نمی کردند . انواع رایج ورزش های گزارش شده پیاده روی ، دو آرام، حضور در کلاس های ایروبیک ، استفاده از ماشین ورزشی و ورزش های سبک برای زیبایی و خوش اندامی بودند. دویست و هفت نفر ( % ۹/۱۸) به خاطر نداشتن وقت اصلا ورزش نمی کردند. از عوامل وابسته به ورزش منظم افزایش سن ، سطح بالای تحصیل ، میزان اوقات فراغت هر روز ، و لذت از ورزش بود. د رابطه با دانش ورزش بیشتر افراد فاقد اطلاعات از فواید ورزش و علاوه بر این چطور ورزش کنند و چه موقع ورزش را متوقف کنند بودند. افرادی که میزان تحصیلات بالاتری داشتند نسبت به دبیرستان و دارای درآمد بالاتری بودند هر روز ورزش می کردند .انها اطلاعات ورزشی را از حضور در دوره های ورزشی کسب کرده بودند.
ریکارد[۸۱](۲۰۰۶) درتحقیقی نگرش دانش آموزان دبیرستانی را نسبت به تندرستی و آموزش فعالیت ورزشی در تربییت بدنی و تاثیر پذیری برنامه آموزشی تربیت بدنی را برای بهبود تندرستی و سطوح مهارتی آنها را مورد بررسی قرار داد و دانش اموزان شش دبیرستان و ۱۷ کلاس تربیت بدنی را در این تحقیق شرکت داد . اطلاعات این تحقیق با بهره گرفتن از کامل کردن پرسشنامه ها توسط۵۱۵ دانش اموز جمع آوری شد و ۱۵۹ تای آنها گروه متمرکز مصاحبات شرکت کردند. نتایج انتخاب اول دانش آموزان را برای تنوع وسیعتر فعالیت های تندرستی و ورزشی ، افزایش سطح بحث در کلاسهای تربیت بدنی وافزایش تمایل دانش آموز برای شرکت در فعالیت های خارج از مدرسه را نشان داده . نگرش های دانش آموزان برای پذیرش و یا تحمل شرکت در فعالیت ها به دلیل دانش آنها از فواید سلامتی بود. بیشتر دانش اموزان کلاس های تربیت بدنی را دوست داشتند که شامل برخی از اشکال بازی های سرگرمی بودند علاو بر این آنها به افزودن فعالیت های جالبی اصرار می کردند که شامل مشارکت فعال و در عین حال سرگرم کننده بود. توصیه های دانش آموزان شامل استراتژی هایی برای بهبود آموزش و گروه بندی دانش آموزان بر اساس سطوح مهارت برای مبارزه طلبی های مناسب بود.
کامارادین و فازی[۸۲] (۲۰۰۷)، نگرش به فعالیت های حرکتی و ورزشی را برروی ۸۰ دانشجو مورد بررسی قرار دادند. نتایج تحقیق آنان نشان داد لذت بردن از تمرین و کاهش استرس و فشار اصلی ترین دلایل مشارکت دانشجویان دختر و پسر در فعالیت های حرکتی و ورزشی محسوب می شوند. همچنین، نداشتن وقت برای دختران و اولویت داشتن کارهای دیگر برای پسران، مهم ترین موانع فرار مشارکت دانشجویان در فعالیت های حرکتی بود. بر پایۀ نتایج تحقیق آنان، پرهزینه بودن ورزش، نبود تشویق خانواده و در نهایت وقت گیر بودن مشارکت در فعالیت های حرکتی و ورزش سایر موانع مشارکتی افراد در فعالیت های حرکتی بودند.
محققان در سازمان خدمات بهداشت و سلامت ایالات متحده آمریکا (۲۰۰۷) طی پژوهشی در مورد فعالیت بدنی در بین جوانان دریافتند که ۴۰% جوانان در ایالات متحده آمریکا ( سن بین ۱۸ تا ۶۵ سال ) با نبودن بهترین بازیکن فعال کاملا بدون تحرک هستند.۶۰% آنها به حداقل نیازهای تندرستی جسمانی نمی رسند و فقط ۲۷% در فعالیت های تقویت عضلانی شرکت می کنند. با ۶۰ % از جمعیت جوان کم تحرک با استانداردهای فعالیت جسمی C D C ( 2010) نیاز شدیدی به افزایش تغذیه برای تندرستی جسمانی و تندرستی برای حفظ سلامتی بهتر وجود دارد. چنانچه فعالیت فیزیکی کاهش می یابد این امکان هست که تاثیر منفی روی کنترل وزن (چاقی و اضافه وزن)، بیماری های عفونی و ثبات احساسی (افسردگی، نگرانی و…….) بوجود بیایند
استلزر و جبریل[۸۳] (۲۰۰۸)، به مطالعه نگرش به ورزش و تربیت بدنی روی دانش آموزان دبیرستانی چهار کشور استرالیا، چک، انگلیس و ایالات متحده پرداختند، نتایج نشان داد که دانش آموزان چک به طور معناداری نمره ی نگرش بیشتری از دانش آموزان ایالات متحده و انگلستان داشتند و پسران ازدیدگاه مطلوب تری نسبت به دختران برخوردار بودند و دانش آموزان پسر در مقایسه با دختران، نگرش بهتری به تربیت بدنی داشتند.
دنلاوی[۸۴] (۲۰۰۸) در تحقیقی به کشف دانش آموزان دبیرستانی که در کلاس های فعالیت ورزشی شرکت می کنند یا نمی کنند و نگرش آنها نسبت به فعالیت ورزشی و اهمیت فعالیت ورزشی و نظر آنها نسبت به کلاس های تربیت بدنی پرداخت، نتایج نشان داد که نگرش آنها نسبت به فعالیت های بدنی مطلوب تر می باشد. تفاوت های قابل ملاحظه ای در فعالیت بدنی بین شرکت کنندگان (۱۲۵۰) F ،(۰۰۰/۰p<) را برای کسانی که به طور منظم در فعالیت بدنی شرکت می کردند این پاسخ دهندگان کسانی که علاقه مند عمل KLS ( 1250)F، ۲۲/۴ ، ۰۴/۰ P) و شرکت کنندگان عمل RegAct( 1250)F ، ۹۲/۳ ،۰۴/۰> P) ذکر شد. به طوری که آنها احساس کردند که تربیت بدنی قسمت مهمی از برنامه آموزشی مدرسه می باشد.
فیلدر[۸۵](۲۰۰۸) در پژوهشی دانش، انگیزه و رفتارهای راجع به تغذیه و رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی در رابطه با اعتماد به نفس ۲۶۸ دانشجو شامل ۹۳ مرد و ۱۷۵ زن را در یک پرسشنامه ۹۸ موضوعی مورد بررسی قرار داد، نتایج نشان داد اطلاعات کلی تغذیه ای و فعالیت بدنی با رفتار رژیم غذایی سالم رابطه مثبتی داشت. ( ۰۱/۰ P و ۲۱=r) ولی رابطه آن با رفتارهای فعالیت بدنی قابل توجه نبود. ( ۰۵/۰ Pو ۰۵ = r) . ضرایب همبستگی مثبت بین اطلاعات کلی و انگیزه ورزش بر اساس کنترل وزن یافت شد . اعتماد به نفس وابستگی مثبتی با تغذیه کلی و اطلاعات فعالیت بدنی ( ۰۵/۰ P و ۱۴=r) ، رفتارهای رژیم غذایی سالم ( ۰۵/۰ P و۱۶=r) و رفتار ورزش سالم ( ۰۱/۰ P و۲۲=r) داشت. اعتماد به نفس به طور مثبتی با انگیزه ورزش برای تندرستی و سلامتی و انگیزه انتخاب غذا برای سلامتی و میزان تغذیه همبستگی داشت. و به طور منفی با انگیزه انتخاب غذا از طریق خلق و خوی ، آشناییت و وابستگی اخلاقی وابسته بود. فعالیت بدنی به طور مثبتی با انگیزه ورزش برای تندرستی و سلامت همبستگی داشت. همچنین فعالیت بدنی با رفتار رژیم غذایی سالم وابستگی مثبت داشت . ( ۰۱/۰ P و ۲۶=r)
شاو و اسپاکافی[۸۶](۲۰۰۸)یک بررسی با یک نمونه ملی۷۵۹۵ نفر از سنین ۵۴تا۷۲ سال را انجام دادند در بین افراد دارای تحصیلات کم در مقایسه با افراد دارای تحصیلات عالی ،کاهش فعالیت های بدنی را مشاهده کردند.
آیودل[۸۷](۲۰۱۰) در پژوهشی به ارزیابی سطوح فعالیت بدنی دانش آموزان ارشد دبیرستان دولتی مستقر در شهرداری جنوب غربی ،آیبادان ،نیجریه و معاشرت آنها با ویژگی های فیزیکی و سطح مطالعه آنها پرداخت، نتایج نشان داد که ۲۸% از شرکت کنندگان در سطوح فعالیت پایین شرکت کردند، ۸/۵۸%در سطوح فعالیت متوسط و ۲/۳%در سطوح فعالیت بالا شرکت کردند.علاوه بر این ،سطوح فعالیت بدنی (PAL)معاشرت مثبت و قابل توجهی با ویژگی های بدنی شرکت کنندگان داشت و به نظر رسید که مردان به طور قابل ملاحظه ای بسیار فعال تر از زنان باشند.
فرکل[۸۸] (۲۰۱۱) در مطالعه ای به بررسی رابطه بین دانش تندرستی مرتبط با سلامتی، تندرستی جسمانی ، فعالیت بدنی در جمعیت دانشجویان جوان پرداخت که شرکت کنندگان شامل ۱۹۱ دانشجو ( ۷۹ زن و ۱۲ مرد ) ( سفید پوستان غیر اسپانیایی ، %۲/۷۰) با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال بودند. شرکت کنندگان سلامتی مربوط به اطلاعات تندرستی ( متغیر مستقل ) با بهره گرفتن از ازمون Fitsmart تناسب هوشمند آزمایش شد.( زو و همکاران[۸۹] ۱۹۹۹). نتایج چند یافته مهم را نشان داد.۱- سلامتی مربوط به اطلاعات تندرستی دانشجویان دانشگاه با اینکه بیش از نیمی از شرکت کنندگان دارای امتیاز ۷۰% یا پایین تر بودند. خیلی پایین بود.۲- تحلیل داده ها با بهره گرفتن از رگرسیونهای متوالی نشان داده که رابطه قابل توجهی بین سلامتی مرتبط با اطلاعات تندرستی و تندرستی و سلامتی مرتبط با اطلاعات تندرستی و تندرستی بدون وضعیت بدن وجود داشت.۳- یک توالی رگرسیون شامل سلامتی مربوط به اطلاعات تندرستی و سالهای ورزشی دبیرستان نشان داد که قوی ترین فاکتور سلامتی جسمی است.
فصل سوم:
روش تحقیق
مقدمه
به طور کلی هر تحقیق ابتدا درپی طرح مساله یا مشکلی مطرح می شود که سوالات زیادی را در ذهن محقق ایجاد می کند وموجب پیدایش فرضیاتی می شود. پژوهشگر با جمع آوری اطلاعات و آمار مورد نیاز و تجزیه و تحلیل آنها، به پاسخ به سوالات پژوهشی و تایید و یا رد فرضیات مطرح شده می پردازد. لذا جمع آوری اطلاعات و چگونگی تجزیه وتحلیل آنها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و به عنوان یک مقوله از فرایند علمی است که نظریه ها در قالب آمار و ارقام علمی تجلی می یابد، ثمره آن به صورت کمی جلوه گر شده و مدل نظری تحقیق قابل سنجش ومحاسبه می شود. به همین منظور در این فصل با در نظر گرفتن هدف تحقیق، روش تحقیق مشخص شده و با انتخاب جامعه آماری و نمونه مشخص و توزیع پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است.
۳-۱- روش تحقیق
پژوهش حاضر از نوع توصیفی زمینه یابی[۹۰] (پیمایشی) و به صورت مقطعی می باشد، که هدف آن بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان دبیرستانی شهرستان یزد نسبت به فعالیت بدنی و ورزش می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و نحوه ی گردآوری اطلاعات به شکل میدانی و از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است.
۳-۲- جامعه آماری تحقیق
جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان شهرستان یزد می باشد. تعداد افراد جامعه طبق آماری که از گروه طرح و برنامه اداره کل آموزش و پرورش استان یزد گرفته شده است بالغ بر ۱۰۰۴۵ نفر می باشد.
۳-۳- اندازه نمونه و روش نمونه گیری
در تحقیق حاضر اندازه نمونه با توجه به جدول مورگان[۹۱] به تعداد ۳۷۰ نفر می باشد. روش نمونه گیری در دو مرحله به این صورت بود که در ابتدا از بین۳۳ دبیرستان موجود در شهرستان یزد، تعداد ۱۷ دبیرستان به روش خوشه ای تصادفی انتخاب و سپس از هر دبیرستان ۲ کلاس و از هر کلاس ۱۱ دانش آموز به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.
۳-۴- روش جمع آوری اطلاعات
روش اصلی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش روش پرسشنامه ای است که یکی از روش های بسیار متداول در گردآوری اطلاعات میدانی است که امر گردآوری اطلاعات را در سطح وسیع، امکان پذیر می سازد. در این تحقیق پس از انجام آزمون های روایی و پایایی روی پرسشنامه ها ، پرسشنامه بصورت حضوری و با هماهنگی مدیران مدرسه در اختیار دانش آموزان قرار داده شد. در ابتدا محرمانه بودن پرسشنامه و نحوه ی پاسخ دادن به سؤالات به آزمودنی ها توضیح داده شد.
۳-۵- ابزار اندازه گیری تحقیق
ابزار این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته شامل سؤالاتی در مورد اطلاعات جمعیت شناختی، عملکرد، آگاهی و نگرش می باشد ( پیوست الف، پیوست ب، پیوست ج). در ابتدا از جامعه آماری خواسته شده است که اطلاعات جمعیت شناختی خود را در قالب پاسخ به این سؤالات ارائه کنند: مقطع و پایه تحصیلی، سن و ناحیه تحصیلی. پرسشنامه سنجش عملکرد دارای ۱۱ سوال تستی می باشد که میزان فعالیت بدنی دانش آموزان را طی یک هفته گذشته می سنجد، پرسشنامه سنجش آگاهی شامل ۵ سوال چهارجوابی می باشد که میزان آگاهی دانش آموزان را نسبت فعالیت بدنی مورد سنجش قرار می دهد و پرسشنامه شنجش نگرش شامل ۱۵ سوال می باشد که ۹ سؤال به صورت مستقیم و ۶ سوال بصورت معکوس ( سؤالات ۱-۴-۶-۷-۹-۱۲ ) وجود دارد تا بتوان میزان دقت پاسخگویان به سوالات و میزان نگرش آن ها به فعالیت بدنی را سنجید. مقیاس لیکرت یکی از رایج ترین مقیاس های اندازه گیری نگرش است. این مقیاس از مجموعه ای منظم از گویه ها که به ترتیب خاصی تدوین شده است، ساخته می شود. برای رتبه بندی داده ها ی پرسشنامه از مقیاس رتبه ای استفاده شده و نحوه امتیاز بندی پرسشنامه با بهره گرفتن از طیف پنج گزینه ای لیکرت ( کاملاً موافقم با کد پنج، کمی موافقم با کد چهار ،بی نظرم با کد سه، کمی مخالفم با کد دو و کاملاً مخالفم با کد یک، سؤالات معکوس امتیاز دهی برعکس انجام شد ) تنظیم شده است.
۳-۶- روایی و پایایی ابزار اندازه گیری
الف) پایایی: در تحقیق حاضر پایایی پرسشنامه ها از طریق همسانی دورنی ( آلفای کرونباخ) اندازه گیری شده است ضریب پایایی پرسشنامه عملکرد ۰٫۷۸ ، پرسشنامه آگاهی ۰٫۶۸ و پرسشنامه نگرش ۰٫۹ می باشد که نشان می دهد هر سه پرسشنامه دارای پایایی مطلوب می باشند.
ب) روایی:. در این خصوص از اساتید و متخصصین مدیریت ورزشی استفاده گردید ؛ در ضمن سوالات از نظر رعایت موارد لازم در طراحی سوال از منظر روان سنجی مورد بازبینی متخصصان قرار گرفت و اصلاحات لازم به عمل آمد.
۳-۷- روش‌های تجزیه و تحلیل داده ها
جهت تحلیل داده ها با توجه به مقیاس اندازه گیری متغیرها و ماهیت سوال های پژوهشی از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده می شود. در تحلیل توصیفی داده ها از شاخص های فراوانی مطلق، فراوانی درصدی ، میانگین میانه و انحراف معیار و در تحلیل استنباطی داده ها از آزمون های t-استیودنت، کلموگروف-اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون، گاما، لون و تعقیبی توکی استفاده می شود. اطلاعات داده ها در محیط نرم‌افزاری SPSS نسخه۱۹ با اعمال آزمون های آماری مناسب با توجه به فرضیات تحقیق، تجزیه و تحلیل گردید.
