۳- یارانه‌های صادراتی.
ذیل عنوان دسترسی به بازار، لغو کامل موانع غیرتعرفه‌ای و تبدیل آنها به معادلهای تعرفه‌ای حاصل کار موافقتنامه بوده است. علاوه بر آن، حفظ دسترسی‌های جاری و برقراری حداقل دسترسی نیز از جمله توافقها بود. کاهش نرخ‌های تعرفه کالاهای کشاورزی به طور میانگین ۳۶ درصد برای کشورهای توسعه یافته در ۶ سال و ۲۴ درصد برای کشورهای در حال توسعه در خلال ۱۰ سال از موارد دیگر توافقهای کشاورزی در دور اروگوئه بوده است. در مورد حمایت‌های داخلی، موافقتنامه کشاورزی با معرفی “حمایت‌های جعبه سبز” اینگونه حمایتها را مجاز شمرده است. از طرف دیگر حمایتهای مشمول کاهش که به “حمایتهای زرد” موسوم شده است باید در بخش کشاورزی هر کشوری محاسبه شوند و به طور میانگین در کشورهای توسعه یافته به میزان ۲۰ درصد در مدت ۶ سال و در کشورهای در حال توسعه به میزان ۳/۱۳ درصد در طول ۱۰ سال کاهش پیدا کنند. حمایت‌های صادراتی نیز از نظر موافقتنامه کشاورزی باید محاسبه و کاهش یابند. این حمایت‌ها در کشورهای توسعه یافته باید از نظر ارزش ۳۶ درصد و از نظر مقدار (میزان صادرات یارانه‌ای ) ۲۱ درصد در خلال ۶ سال کاهش یابند. در کشورهای در حال توسعه ارقام متناظر، ۲۴ و ۱۴ درصد در خلال ۱۰ سال است .(حیدری،۱۳۸۵: ۴)

۳- موافقتنامه منسوجات و پوشاک
این موافقتنامه موقت ۱۰ ساله آزادسازی بازار منسوجات و پوشاک از دستاوردهای ویژه مذاکرات دور اروگوئه است. بازار منسوجات و پوشاک به طور عمده از شمول موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت (GATT) به دور بود. تا قبل از تدوین این موافقتنامه، بازار جهانی منسوجات و پوشاک عمدتاً تحت نظام‌های “ترتیبات الیاف چند گانه” یا Fibre Arrangement) (Multi MFA اداره می‌شد که هدفش فرصت دادن به کشورهای توسعه یافته برای مقابله با تولیدات ارزان قیمت کشورهای در حال توسعه و حل مشکل داخلی این صنایع بود. این ترتیبات که ابتدا به صورت کوتاه مدت و تنها با دربرگرفتن محصولات نخی آغاز شده بود تا شروع مذاکرات دور اروگوئه، پنج بار تمدید شد و دامنه شمول آن از نظر نوع الیاف و محصولات و کشورهای واردکننده توسعه یافته و صادرکننده در حال توسعه گسترش یافت. هدف از موافقتنامه منسوجات و پوشاک یا (Agreement of Textile and Clothing / ATC) این است که در دوره گذار ۱۰ ساله در چهار مرحله اقلام تحت پوشش موافقتنامه، رفع محدودیت شده (سهمیه بندی در موردشان از بین برود و کاهش تعرفه‌ها در مورد آنها اعمال شود) و بازار آنها آزاد و طبق قوانین و مقررات گات اداره شود. ملاک عمل برای آزادسازی اقلام برپایه حجم واردات منسوجات و پوشاک هر کشور در سال ۱۹۹۰ و نحوه عمل هر مرحله به شرح زیر است:
مرحله اول از اول ژانویه ۱۹۹۵ تا ۳۱ دسامبر ۱۹۹۷ آزادسازی حداقل ۱۶ درصد از اقلام وارداتی در سال ۱۹۹۰
مرحله دوم از اول ژانویه ۱۹۹۸ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۰۰ رفع محدودیت از ۱۷ درصد دیگر از اقلام منسوجاتی و پوشاکی (جمعا ۳۳%= ۱۷% + ۱۶%)
مرحله سوم از اول ژانویه ۲۰۰۲ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۰۴ رفع محدودیت از ۱۸ درصد دیگر از اقلام مربوطه (جمعا ۵۱% = ۱۸% + ۳۳%(
مرحله چهارم در انتهای سال دهم یعنی اول ژانویه ۲۰۰۵، ۴۹ درصد بقیه اقلام باید آزادسازی شود.(فاضل،۱۳۹۲: ۴)
باید توجه داشت این موافقتنامه، قابل تمدید نیست و در هر مرحله از آزادسازی‌ها باید از هر چهار گروه کالاهای مربوطه یعنی الیاف، نخ، منسوجات و پوشاک، کالاهایی توأماً انتخاب و آزاد شوند. از آنجا که ملاک انتخاب اقلام بر اساس حجم و نه ارزش آنها است در مورد امکان تحقق الزامات این موافقتنامه، تا سررسید آن تردیدهای اساسی وجود دارد. این موافقتنامه، ۹ ماده و یک ضمیمه دارد.
۴- موافقتنامه ضوابط سرمایه گذاری تجاری (TRIMs)
موافقتنامه ضوابط سرمایه گذاری تجاری ازجمله موافقتنامه‌های کالایی ضمیمه موافقتنامه تأسیس سازمان جهانی تجارت است. هدف موافقتنامه، گسترش آزادسازی تجاری، تسهیل سرمایه گذاری همراه با تضمین رقابت است. این موافقتنامه از ۹ ماده، یک ضمیمه و یک فهرست توضیحی (Illustrative List) تشکیل شده است. موضوع موافقتنامه، ضوابط سرمایه گذاری تجاری است که البته تعریف دقیقی از آن ارائه نشده است. در این موافقتنامه، به کارگیری آن دسته از ضوابط سرمایه گذاری تجاری که با مقررات مواد ۳ و ۱۱ گات ۱۹۹۴ مغایرت دارند، ممنوع اعلام شده است. فهرست این دسته از ضوابط در ضمیمه موافقتنامه و تحت عنوان فهرست توضیحی آمده است. در پاراگراف اول این فهرست، دو دسته الزامات محتوای داخلی و تراز تجاری مغایر با اصل رفتار ملی مربوط به ماده ۳ گات ۱۹۹۴ تشخیص داده شده است. پاراگراف دوم فهرست توضیحی نیز ضوابط سرمایه گذاری تجاری را معرفی می‌کند که با ماده ۱۱ گات یعنی اصل حذف کلی محدودیت‌های مقداری ناسازگار است. این ضوابط عبارتند از: الزامات تراز تجاری (به عنوان یک محدودیت مرزی)، الزامات تراز ارزی و الزامات فروش داخلی. همچنین کشورها ملزم شده اند ظرف مدت ۹۰ روز پس از عضویت در سازمان جهانی تجارت و پذیرش موافقتنامه این سازمان، تمام ضوابط سرمایه گذاری تجاری خود را که با مقررات این موافقتنامه مغایر است به اطلاع شورای تجارت کالا برسانند. علاوه بر این به کشورهای عضو، بنا به سطح توسعه آنها، دوره انتقالی برای حذف این ضوابط داده شده است که در مورد کشورهایی که به این سازمان ملحق می‌شوند، بستگی به چگونگی مذاکرات عضویت دارد. دوره انتقالی قابل تمدید است. (زارع، ۱۳۹۲:۷)
ضمنا کمیته ضوابط سرمایه گذاری تجاری که از ژانویه ۱۹۹۵ شروع به کار کرده است، بر عملکرد و اجرای موافقتنامه نظارت دارد و مسؤولیت هایی که شورای تجارت کالا به آن محول می‌کند، انجام می‌دهد.هم اکنون موضوعات اجرایی مهم مربوط به پاراگراف ۱۲ بیانیه دوحه، در این کمیته در حال بررسی است. همچنین از سال ۲۰۰۰ شورای تجارت کالا عملکرد موافقتنامه ضوابط سرمایه گذاری تجاری را بررسی می‌کند تا در صورت لزوم این موافقتنامه با مقرراتی درخصوص سیاست سرمایه گذاری و رقابتی اصلاح و تکمیل شود.
۵- موافقتنامه موانع فنی فراراه تجارت
برای اولین بار در موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت موسوم به گات به لزوم وجود استانداردها به صورت گذرا اشاره شده است. در این موافقتنامه هرگونه اقدام ضروری برای حفظ حیات، سلامت انسان، حیوان و نبات (ماده ۲۰) و همچنین هرگونه ممنوعیت یا محدودیت وارداتی یا صادراتی که برای اجرای استانداردها یا مقررات طبقه بندی، درجه بندی یا بازاریابی کالاها در تجارت بین المللی ضرورت دارند (ماده ۱) مجاز دانسته شده است. به تدریج رشد استانداردها و مقررات فنی در کشورها اثرات منفی بر تجارت بین الملل گذاشت چرا که رعایت این استانداردها هزینه‌های اضافی فراوانی را بر صادرکنندگان و تولیدکنندگان تحمیل می‌کرد و قدرت رقابت آنها را در بازارهای خارجی کاهش می‌داد. بنابراین در دور توکیو ۳۲ کشور متعاهد، موافقتنامه چند طرفه موانع فنی تجارت را بین خود امضا کردند. این موافقتنامه مشتمل بر نحوه و چگونگی تهیه، تصویب و اجرای مقررات فنی، استانداردها و رویه‌های ارزیابی مطابقت بود. بعدها در دور اروگوئه این موافقتنامه در شکل جامع تری به صورت “موافقتنامه فنی فرا راه تجارت” درآمد و بخشی از موافقتنامه‌های سازمان جهانی تجارت شد. این موافقتنامه ۱۵ ماده و ۳ ضمیمه دارد که ضمائم مزبور جزء لاینفک موافقتنامه محسوب می‌شوند. مقررات حاکم بر سازمان جهانی تجارت اعضای خود را به داشتن استاندارد کالا ملزم نمی‌کند و همچنین این سازمان در تدوین یا نوشتن استانداردها نیز هیچ گونه دخالتی ندارد بلکه این موافقتنامه درصدد است مقررات فنی اجباری، استانداردهای داوطلبانه و آزمایش و صدور گواهی محصولات، موانع غیرضروری برای تجارت ایجاد نکنند.
اصول اساسی این موافقتنامه به قرار زیر است :
اجتناب از ایجاد موانع غیرضروری فرا راه تجارت
رعایت اصل عدم تبعیض و رفتار ملی
هماهنگ سازی مقررات فنی، استانداردها و رویه‌های ارزیابی مطابقت
یکسان سازی مقررات و رویه ها
تایید متقابل
شفافیت
مقررات ناظر بر حسن انجام کار
۶- موافقتنامه در مورد اعمال اقدامات بهداشتی و بهداشت نباتی
این موافقتنامه، یکی از دو موافقتنامه‌ای است که به موضوع استانداردها و مقررات فنی در تجارت کالا در حوزه سازمان جهانی تجارت می‌پردازد. هدف از این موافقتنامه، ایجاد ساز و کار لازم برای حمایت و حفاظت از حیات یا بهداشت انسان، حیوان و نبات است به شرطی که اقدامات مزبور به نحوی اعمال نشود که در صورت حاکم بودن شرایط مشابه وسیله تبعیض دلخواهانه یا غیرقابل توجیه میان اعضا را به وجود آورده یا محدودیتی پنهان بر تجارت ایجاد کند. این موافقتنامه در ۱۴ ماده و ۳ ضمیمه تنظیم شده است. موافقتنامه اعمال اقدامات بهداشتی و بهداشت نباتی، شامل مجموعه‌ای از قواعد، اصول و موازینی است که به اعضا اطمینان می‌دهد اقدامات تجاری بهداشتی و بهداشت نباتی اتخاذ شده بر مبنای آنها موجه بوده و دربرگیرنده موانع پنهانی برای تجارت بین المللی نیستند. موافقتنامه در مورد اعمال اقدامات بهداشتی و بهداشت نباتی، کشورهای عضو را به تبعیت از استانداردهای واحد وادار نمی‌کند بلکه اجازه می‌دهد کشورها با توجه به شرایط اقتصادی، اجتماعی و اقلیمی خود و برای حفاظت از بهداشت و حیات انسان، حیوان و نبات استانداردهای مناسبی به کار گیرند اما در عین حال از این کشورها می‌خواهد نسبت به رعایت شفافیت و اطلاع رسانی مناسب به اعضا در مورد استانداردها و مقررات فنی خود اقدام کنند علاوه بر این از کشورهای عضو درخواست شده برای استانداردهای تعیین شده خود مبنای علمی مناسب در نظر بگیرند و بتوانند از نظر علمی از استاندارد خود دفاع کنند. گرچه موافقتنامه اقدامات بهداشتی و بهداشت نباتی اعضا را ملزم به اتخاذ استانداردهای یکسان نمی‌کند اما در مواردی آنها را به رعایت موازین بین المللی در زمینه‌های تعیین شده ترغیب می‌کند. توصیه به رعایت مجموعه قواعد و نظامات کمیسیون تنظیم مجموعه قوانین تغذیه (CODEX) را می‌توان از آن جمله برشمرد. همچنین توصیه به مشارکت در امور مربوط به دفتر بین المللی بیماری‌های مسری حیوانی و کنوانسیون بین المللی حفظ نبات برای اعضا صورت گرفته است.(سیدی،۱۳۹۲: ۸)
۷- موافقتنامه، رویه‌های ضد دامپینگ (ضد قیمت شکنی)
بنگاه‌های صادرکننده گاه محصولاتشان را زیر قیمت صادر می‌کنند. این عمل که اصطلاحاً دامپینگ (قیمت شکنی) نامیده می‌شود، به عنوان یک رویه تجاری غیرمنصفانه که شرایط رقابت را مختل می‌کند در تجارت بین الملل مطرح می‌شود. رویه‌های ضددامپینگ (ضد قیمت شکنی) در دور اروگوئه یکی از موافقتنامه‌های کالایی را تحت عنوان موافقتنامه راجع به اجرای ماده ۶ موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت ۱۹۹۴، که به موافقتنامه رویه‌های ضد دامپینگ (ضد قیمت شکنی) معروف است به خود اختصاص داد. طبق این موافقتنامه در صورتی محصولی زیر قیمت (دامپینگ شده) محسوب می‌شود که قیمت صادراتی آن کمتر از قیمت اخذ شده برای همان نوع محصول در کشور صادرکننده باشد. این موافقتنامه، دامپینگ (قیمت شکنی) را محکوم نمی‌کند و عوارض ضددامپینگ (ضد قیمت شکنی) نمی‌تواند صرفاً به این دلیل که محصولی زیر قیمت است، وضع شود. اما مقرر می‌کند چنانچه پس از تحقیقی که به درخواست صنعت داخلی و توسط مقامات کشور واردکننده آغاز شده، احراز شود که دامپینگ (قیمت شکنی) صورت گرفته و واردات کالای زیر قیمت باعث ایجاد (یا خطر ایجاد) لطمه مهم به صنعت داخلی تولیدکننده محصول مشابه و یا تاخیر مهم در ایجاد آن صنعت شده است و میان واردات زیر قیمت و لطمه وارده رابطه علمی وجود دارد، آنگاه این عوارض وضع می‌شود. موافقتنامه مقرر می‌دارد باید برای آن دسته از تولیدکنندگانی مشکل ایجاد شود که مجموع تولید محصول آنها سهم عمده‌ای از کل تولید داخلی صنعت را تشکیل می‌دهد. وقتی دامپینگ (قیمت شکنی) و وجود لطمه یا خطر ایراد آن و رابطه علمی بین دامپینگ و لطمه پس از تحقیق احراز شد، مقامات کشور واردکننده تصمیم می‌گیرند که اقدام ضددامپینگ انجام شود یا نه. (مرادپور،۱۳۹۲:۵)
موافقتنامه مقرر می‌کند، حقوق و عوارض ضددامپینگ تنها تا آن زمان و در حدی اعمال خواهد شد که برای مقابله با دامپینگی که باعث لطمه شده است، لازم باشد.
۸- موافقتنامه یارانه‌ها و اقدامات جبرانی
موضوع یارانه‌ها و اقدامات جبرانی پس از مذاکرات اولیه گات در سال ۱۹۴۷، بار دیگر به صورت وسیعتری در مذاکرات دور توکیو مطرح شد و به شکل گیری “قانون یارانه ها” منجر شد. در این قانون مواد ۶ و ۱۶ گات تعبیر مجدد شده، راه‌های وضع عوارض جبرانی به طور کامل تری تعریف شدند. با تمام اینها، توافقات یارانه‌ای به دو دلیل نواقص مقرراتی و پای بند نبودن کشورها به اصول آن عملا به حل اختلافات یارانه‌ای کشورها منجر نشد. موضوع تجارت منصفانه بار دیگر در دور اروگوئه با جدیت و پشتیبانی قوی دول مذاکره کننده عمدتاً ایالات متحده امریکا دنبال شد و به شکل گیری “موافقتنامه یارانه‌ها و اقدامات جبرانی” به شکل فعلی انجامید. محورهای عمده موافقتنامه اخیر عبارتند از:
تعریف یارانه:
برابر تعریف کلی، یارانه کمکی مالی از طرف دولت است که منجر به انتقال نفع به گیرنده آن می‌شود.
دسته بندی یارانه ها:
موافقتنامه، یارانه‌ها را با هدف قانونمندسازی رفتار مقابله جویانه به سه دسته کلی تقسیم می‌کند.
۱-یارانه‌های ممنوع:
یارانه هایی هستند که پرداخت آنها به عملکرد صادراتی بوده و یا استفاده از نهاده داخلی بستگی دارد.
۲-یارانه‌های قابل پیگیری:
یارانه هایی که در صورت پرداخت به وارد آمدن اثر سوء به منافع دیگر اعضاء منجر می‌شوند که این اثر سوء در سه دسته طبقه بندی می‌شود.
۳-یارانه‌های غیرقابل پیگیری:
یارانه هایی که به بنگاهی خاص، منطقه‌ای خاص و یا صنعتی خاص چه در قانون و چه در عمل تعلق نمی‌گیرد.
راه‌های جبران خسارت:
دو راه کلی برای جبران خسارات ناشی از یارانه طرف‌های تجاری در موافقتنامه پیش بینی شده است.
الف)روش چندجانبه یا روش بین المللی : در این روش، کشور متضرر شکایت خود همراه با مدارک و دلایلی که نشانگر وارد آمدن تاثیر سوء بر منافع اوست را پس از انجام مشورت‌های لازم با طرف پرداخت کننده یارانه، به رکن حل اختلاف سازمان جهانی تجارت برای بررسی و صدور حکم ارجاع می‌دهد.
ب) روش یک جانبه یا روش داخلی: کشوری که پس از بررسی‌های لازم تشخیص می‌دهد، منافعش در نتیجه یارانه کشور دیگری دچار لطمه شده است، می‌تواند راساً علیه کالای منتفع از یارانه اقدام جبرانی کند.
رویه‌ها و تشکیلات:
بخش عمده‌ای از موافقتنامه، به رویه‌های اداری اقامه دعوی، راه‌های اثبات و ارائه ادله و همچنین ساختار ناظر بر موضوعات مرتبط با موافقتنامه اختصاص دارد. در قسمت هشتم موافقتنامه به موضوع رفتار خاص و ویژه با کشورهای در حال توسعه پرداخته می‌شود.(زارع،همان)
موافقتنامه از ۱۱ قسمت و هفت ضمیمه کلی در ۳۲ ماده تشکیل شده است.
۹- موافقتنامه حفاظت‌ها
موافقتنامه حفاظت‌ها در کنار موافقتنامه ضد قیمت شکنی (ضد دامپینگ) و نیز بخشی از موافقتنامه یارانه‌ها و اقدامات جبرانی، موافقتنامه‌های ناظر بر اتخاذ اقدامات واکنشی یک جانبه تجاری در سازمان جهانی تجارت را که گاه حمایت‌های اقتضایی نیز خوانده می‌شوند، تشکیل می‌دهد. این اقدامات به منظور مقابله با رقابت غیرمنصفانه و یا مواجهه با شرایط اضطراری به کار بسته می‌شوند. موافقتنامه حفاظت‌ها، اصول اتخاذ اقدامات حفاظتی را که در ماده ۱۹ گات گنجانده شده است، تبیین می‌کند. این اقدامات حفاظتی، اقداماتی اضطراری هستند که یک کشور عضو موقتاً در شرایطی که افزایش واردات لطمه جدی به یک صنعت داخلی آن وارد می‌سازد به کار می‌بندد. این اقدامات در دو قالب افزایش تعرفه به بالاتر از نرخ‌های تثبیت شده و نیز اعمال محدودیت‌های مقداری صورت می‌گیرد و استثنایی مهم بر دو قاعده کلی گات محسوب می‌شود. (طلبان، ۱۳۹۰: ۹)
اقدامات حفاظتی گاه شروط فرار نیز خوانده می‌شوند چرا که در این شرایط، کشور عضو قادر است از برخی تعهدات خود بگریزد. موافقتنامه حفاظت‌ها و ماده ۱۹ گات تنها به تبیین حفاظت‌های عمومی می‌پردازند. هر یک از موافقتنامه‌های بخشی سازمان جهانی تجارت (کشاورزی، منسوجات و خدمات) اقدامات حفاظتی خاص خود را بیان کرده‌اند.
۱۰- موافقتنامه قواعد مبدا

سمبول­های مستقل و با احتمال مساوی هستند،  شکل موج ارسالی نرمالیزه با طول  ،  ،  انرژی هرپالس ارسالی،  تعداد سمبول ها در یک بلوک مشاهده و  طول دوره تناوب (  ) می­باشد. همانطور که از رابطه مشاهده می شود،  امین پالس ارسالی بسته به اینکه  صفر یا یک باشد به ترتیب در بازه زمانی  و بازه زمانی  ارسال می شود. توجه کنید که، پاسخ ضربه کانال چندمسیرگی در طول یک بلوک مشاهده شامل  سمبول، فرکانس گزین آهسته می­باشد. یعنی پاسخ ضربه کانال  در طول بلوک مشاهده استاتیک و تغییرناپذیر می­باشد. پاسخ ضربه کانال فیدینگ به صورت زیر می­باشد:

تعداد کل مسیرها، هر مسیر بهره  و تأخیر  دارد. سیگنال دریافتی بعد از عبور یک فیلتر باند پایین گذر با پهنای باند  به صورت زیر بیان می شود:

پاسخ ضربه کلی کانال (شامل فیلترگیرنده) به یک شکل موج ارسالی  و  یک فرایند گوسی با متوسط صفر و چگالی طیفی توان  در باند  است. طول زمانی  به صورت  تعریف می شود که  ماکزیمم تأخیر پخش شدگی کانال می باشد، بنابراین با فرض  و تعامد بین موقعیت پالس ها بعد از عبور از میان کانال، از تداخل بین چند سمبولی (^[۵۵]ISI) جلوگیری می شود. برای یک گیرنده با هیچ نوع اطلاعاتی بر روی کانال با در نظر گرفتن  ، برای سیگنال های PPM-UWB باینری متعامد اگر روش آشکارسازی ناهمدوس براساس روش GLR بیان شود، با این فرض که جزء سیگنال های دریافتی، سیگنال های با انرژی محدود و نامعلوم باشد و با جایگذاری آنها با تخمین های ماکزیمم درست نمایی (ML^[56]) مربوط به خود، این روش به آشکارسازی انرژی تبدیل می شد و تصمیم گیری بهینه با محاسبه کردن انرژی های زیر انجام می گیرد:

اگر  ،  یا  ،  می باشد.

فرمولاسیون مسأله واستخراج آشکارساز GLR
با توجه به ساختار مدولاسیون PPM باینری، سیگنال دریافتی در رابطه ‏ (۵-۳) به صورت زیر باز نویسی می شود:

اگر  سیگنال دریافتی فقط در نیم پریود اول انرژی دارد و اگر  سیگنال دریافتی در نیم پریود دوم دارای انرژی است. در اینجا  به عنوان یک سیگنال دریافتی نامعلوم در نظر گرفته می­ شود. با توجه به اینکه کانال در طول  سمبول، نامتغیر و ثابت می باشد بنابراین  در طول زمان  سمبول شکل موج یکسانی دارد. از سیگنال دریافتی  با پریود نمونه­برداری  نمونه برداری می­کنیم، داریم (  ). نمونه­های سیگنال مشاهده در  امین فاصله دریافتی را با بردار  نشان می­دهیم که  نمونه دارد، همچنین  را به عنوان کل بردار مشاهده در نظر می­گیریم، این بردار شامل  سمبول باینری متعامد می­باشد. هم­چنین هر بردار سیگنال دریافتی  را به دو سگمنت  تقسیم می­کنیم که هر کدام متناظر با نمونه­های نیمه اول و نیمه دوم بردار دریافتی  ام با بعد  می­باشد. بنابراین داریم:  . مطابق ساختار PPM باینری، نمونه­های گسسته زمانی بردار دریافتی  ام برای هر نیم پریود می­توان به صورت زیر نوشت:

بیشفعالی

آزمایش

۱۶

۳۱/۹

۵۸/۵

۹۳/۷

۱۷/۴

کنترل

۱۸

۴۴/۱۰

۱۰/۵

۱۱/۱۱

۸۰/۲

تکانشوری

آزمایش

۱۶

۰۶/۴

۶۱/۲

۴۳/۳

۳۱/۱

کنترل

۱۸

۲۷/۴

۵۸/۲

۷۲/۴

۸۴/۱

همانطور که در جدول ۴-۳ مشاهده میشود، میانگین نمرات نشانگان اختلال نارسایی توجه – بیشفعالی گروه آزمایش در مرحله پیشآزمون برابر با ۱۲/۲۷ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۷۲/۲۶ است. در حالیکه در پسآزمون میانگین نمرات در گروه آزمایش ۵۰/۲۱ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۵۵/۲۶ است. همچنین میانگین نمرات مولفه بیتوجهی در گروه آزمایش در مرحله پیشآزمون برابر با ۷۵/۱۳ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۰۰/۱۲ است. در حالیکه در پسآزمون میانگین نمرات در گروه آزمایش ۶۲/۱۱ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۲۲/۱۳ است. میانگین نمرات مولفه بیشفعالی در گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون برابر با ۳۱/۹ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۴۴/۱۰ است. در حالیکه در پسآزمون میانگین نمرات در گروه آزمایش ۹۳/۷ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۱۱/۱۱ است. میانگین نمرات مولفه تکانشگری در گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون برابر با ۰۶/۴ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۲۷/۴ است. در حالیکه در پسآزمون میانگین نمرات در گروه آزمایش ۴۳/۳ و این میانگین در گروه کنترل برابر با ۷۲/۴ است.
بخش دوم: یافته‌های مربوط به فرضیه های پژوهش
فرضیه اول پژوهش: آموزش مدیریت رفتار کودکان به مادران بر سلامت روان مادران تأثیر معنیداری دارد.
با توجه به اینکه در این پژوهش از طرح پژوهشی پیش آزمون،پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است و در این گونه طرحها تاثیر متغیرمستقل بر متغیر وابسته سنجیده میشود. آنچه حائز اهمیت است کنترل متغیرهای همگام و مداخلهگر میباشد. در واقع آن بخش از واریانس متغیر وابسته که ناشی از واریانس متغیرهای همگام و مداخلهگر است. از واریانس کل کم میشود تا تفاوتهای گروهی از لحاظ واریانس تعدیل شده مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین در این پژوهش اثر پیشآزمون با بهره گرفتن از روش آماری تحلیل کواریانس در پس آزمون کنترل گردیده است. علاوه بر آن سایر متغیرهای ناخواسته نیز با توجه به گزینش تصادفی نمونهگیری و گمارش تصادفی کنترل شده است.

جدول ۴-۴٫ نتایج تحلیل کواریانس تاثیر عضویت گروهی بر میزان نمرات سلامت روان مادران

متغیرها

مجموع
مجذورات

درجه
آزادی

میانگین مجذورات

M.Heidarnejad1,M.Shafai Bajestan2, and A.Masjedi3
در این مقاله بیان شده است که آب شستگی در اطراف پایه های پل سالانه منجر به ایجاد خسارات برزگی می شود.برای کنترل این خسارات روش های متعددی مورد نظر می باشد.این مطا لعات به بررسی کاربرد شیار در کاهش آب شستگی در بستر رودخانه با خم ۱۸۰^۰می پردازد. چهار مدل از پایه های دارای شیار و پایه های بدون شیارمورد بررسی قرار گرفته است.نتایج نشان داده است که متوسط کاهش عمق آب شستگی در اطراف پایه یک اتفاق می افتد که بالاترین کاهش در عمق آب شستگی و تا حدود ۲۴% می باشد. کمترین کاهش در عمق آب شستگی در پایه نوع چهار اتفاق می افتد که تا حدود ۱۲% می باشد . علاوه بر این ، این مقاله نشان می دهد که اثر شیار بر کاهش عمق آب شستگی با افزایش نسبت سرعت جریان به سرعت آستانه کاهش می یابد.

در این مقاله دیاگرام هایی که از نتایج بدست آمد نشان داد که مقدار افزایش عمق آب سشتگی بعد از دو ساعت ناچیز است در نتیجه در آزمایش مدت زمانی که مورد بررسی قرار گرفته است دو ساعت می باشد.
نتایج بدست آمده در این مقاله بسیار منطبق بر نظر (chiew) مبنی بر اینکه هر چه شیار نزدیک بستر و یا سطح آب باشد تاثیر بیشتری دارد.بر اساس مطا لعات (chiew) برای پایه های دارای شیار نزدیک بستر و یا سطح آب در کانال مستقیم u/u_e تقریبا حدود ۲۰%و کاهش متوسط در مطا لعات این مقاله بین ۱۲% تا ۲۴% در بازه ۰.۹۷ < <u/u_e0.69تغییر می کند.
در این مقاله بیان شده است که متوسط کاهش در عمق آب شستگی در اطراف پایه دارای شیار در مقایسه باپایه بدون شیار در حدود ۲۳.۸۹% (در شرایطی که ارتفاع شیار ۰-۲b است-pier type 1)، و۱۷.۵۳% (در شرایطی که ارتفاع شیار b/2-3b/2 است-pier type 2)، و۲۲.۰۵%(در شرایطی که ارتفاع شیار ۰-b است-pier type 3)،و۱۲%(در شرایطی که ارتفاع شیار b-2b است-pier type 4) می باشد.
نتایج نشان داده است که چون در پایه ۱و۳ طول شیار پایه از بستر آغاز شده است جهت جریان افقی پایین دست که عامل اصلی ایجاد گرداب نعل اسبی ویکی از عوامل اصلی فرسایش در اطراف پایه ها می باشد،تغییر جهت می دهد و با عث کا هش میزان آب شستگی در اطراف پایه ها می شود.
وهمچنین در پایه های دارای شیار ۲و۴ که طول شیار از تراز بالاتر از تراز بستر آغاز شده است شیار کمتر موثر است.از طرف دیگر در مقایسه با پایه ۱و۳ که در نوع یک شیار نزدیک سطح آب است و عمق موثر جریان و گرادیان فشار کاهش می یابدو سپس قدرت جریان پایین دست کاهش می یابدو باعث کاهش عمق آب شستگی می شود.
۵- International of Engineering Inventions
e-ISSN:2278-7461,p-ISSN:2319-6491
volume 2,Issue 7 (May 2013)PP:07-15
Scour Reduction around Bridge Piers:A Review
Mubeen Beg¹,Salman Beg²
در این مقاله بیان شده است که برای طراحی ایمن و اقتصادی، آب شستگی در اطراف پایه های پل باید تحت کنترل باشد .کارایی هر وسیله یا ابزار برای کنترل و محافظت در برابر آب شستگی بستگی به چگونگی مقابله آن وسیله با مراحل آب شستگی دارد .تلاش ها نشان داده اند که ایجاد ریپ رپ یا سنگ چینی در اطراف پایه ها ویا فراهم آوردن یک سری شمع در مقابل پایه ،ایجاد طوق در اطراف پایه و ورق های مستغرق و استفاده از صفحه ای سه گوش در جلوی پایه ویا ایجاد شیار در پایه وگروه چند پایه ای ویا ایجاد یک فریم چهار وجهی فضایی که در اطراف پایه قرار می گیرد.
در این مفاله روش های به روز برای مقابله با آب شستگی در اطراف پایه های پل مورد بررسی قرار گرفته است که شامل همه جنبه های ممکن مثل ناحیه جریان ،مراحل آب شستگی ،پارامتر های تاثیر گذار بر روی عمق آب شستگی ، می باشد.
کاهش و محافظت در برابر آب شستگی در اطراف پایه های پل
آب شستگی در اطراف پایه های پل در نتیجه سیل ،یکی از علل مهم فرو یختن پل ها می باشد.
(Richardson and Davis 1995,Johnson and Doc,1996;Laggasse et.al.,1995;Melville and Hadfield,1999)
گسیختگی پل ها منجر به هزینه تعمیر و بازسازی گزاف و از بین رفتن دسترسی ومنجر به مرگ نیز می شود.
(Chiew 1995)
بنابراین برای طراحی ایمن و اقتصادی ،آب شستگی در اطراف پایه های پل باید تحت کنترل قرار گیرد.مشکل آب شستگی رسوبات در اطراف پایه های پل تا حدود زیادی برای چند دهه مورد بررسی قرار گرفته است.
برای کاهش عمق آب شستگی با ایجاد ریپ رپ در اطراف پایه ها
(Brice et al.,1978;Croad,1993;Parola,1993;Yoon et al.,1995;Worman 1989,(Lim and Chiew,1996 and 1997);Lim,1998;Chiew and Lim,2000;Lim and Chiew,2001),
فراهم آوردن گروهی از شمع ها در یک ردیف در جلوی پایه
(Chabert and Engeldinger ,1956 and Melville and Hadfield, 1999)
ایجاد طوق در اطراف پایه
(Schneible,1951;Thomas1967;Tanaka and Yano 1967;Ettema 1980;Chiew,1992;Kumar et.al.,1999,Zarrati et.al,2006)
ورق های مستغرق (Odgard and Wang 1987)
ورق به شکل مثلث در جلوی پایه (Gupta and Gangadharaiah,1992)
ایجاد شیار در پایه , ۱۹۹۹) . (Chiew,1992;Kumar et. al
گروه چند پایه ای (Vittal et.al.1994)
وهمچنین فریم فضایی چهاروجهی که در اطراف پایه قرار داده می شود.
الگوی جریان ومکانیسم آب شستگی
کارایی هر وسیله مقابله با آب شستگی در اطراف پایه های پل بستگی به این دارد که چگونه این وسیله با آب شستگی مقابله می کند. مکانیسم جریان که باعث آب شستگی در اطراف پایه ها می شودبسیار پیچیده است و با تحقیقات زیاد مورد بررسی قرار گرفته است.
(Chabert and Engeldinger,1956;Hjorth,1975;Melville,1975;Melville and Raudkivi ,1977;Dargahi,1990;Ahmed and Rajaratnam,1998 and Graf and Istiarto,2002)
گرداب نعل اسبی و جریان پایین دست علل اصلی ایجاد آب شستگی می باشند به همین دلیل تراز سطح آب در جلوی پایه افزایش می یابد.هنگامی که سرعت جریان از سطح تا بستر کاهش می یابد.
جریان پایین دست یک گودالی در جلوی پایه حفر می کند ومی غلتد وگرداب نعل اسبی ایجاد می کند.
بر اساس مکانیسم آب شستگی ،مقابله برای کنترل آب شستگی دراطراف پایه ها به دو گروه تقسیم بندی می شود :
۱-روش تسلیح بستر :استفاده از این روش مقاوم بستر را با ایجاد ریپ رپ و گابیون در اطراف پایه افزایش می دهد.چندین محقق
(Brice et al.,1978;Croad,1993;Parola,1993;Yoon et al.,1995 Chiew,1995;Worman1989,(lim and Chiew ,1996 and 1997);Lim et al.,1998; Chiew and Lim ,2000;Lim and Chiew,2001)
تلاشهای بسیار زیادی برای تعیین سایز و گسترش لایه ریپ رپ کرده اند.
محافظت در برابر آب شستگی با بهره گرفتن از ریپ رپ
یکی از روش ها برای متوقف کردن آب شستگی و همچنین گرداب نعل اسبی فراهم آوردن مصالحی است که از هم در موقعیت خود گسسته نشوند.استفاده از ریپ رپ سنگی برای مقابله با مشکل آب شستگی در مهندسی عمران بسیار رایج است .بهرحال لایه ریپ رپ اغلب برای محافظت از پایه های پل در مدت سیل گسیخته می شود.یکی از علل اصلی این گسیختگی حرکت این رسوبات در طی سیل شدید می باشد.در طول مدت سیل شرایط بستر زنده و مشخصات بستر مثل موج کوچک و شن تپه بسیار ممکن است که به وجود آید.حرکت رسوبات بستر در طول کانال و انتشار مشخصات بستر باعث می شودتا ریپ رپ سنگی بی حرکت ،پایداری خود را از دست بدهد با وجود اینکه در بستر حفر شده است.
این نوع گسیختگی در زمان های جلوترتوسط (Chiew and Lim(2000),Lim
et.al.(1978),Croad(1993),Lim and Chiew(1996 and 1997)
در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته است.
(Lim and Chiew(1996 and 1997))
همچنین معیار های طراحی بسیاری پیشنهاد شده است.
(Bonasoundas ,1973;Neill,1973;Richardson et .al.,1993;Posy, 1974;Breasers et. al.,1977 and Chiew,1995).

می دهد و ارزشهای حاصل از وفاداری خود را نشان می دهد.
صرفه جویی: شرکتها و مشتریان هردو با افزایش تجربه یاد می گیرند که چطور عملکرد موثرتری داشته باشند و صرفه جوئی های اقتصادی در خصوص سرعت و زمان و… صورت می گیرد.
مراجعات: افزایش قدرت پیش بینی شرکتها از طریق مشتریان وفادار و کاهش ریسک مشتریان برای بازگشت مجدد برای خرید، در کل به بهبود نرخ بازگشت سرمایه شرکت و افزایش سود عملیاتی شرکتها منجر می گردد.

صرف قیمت: مشتریان وفادار اغلب تمایل به پرداخت دارند و برای استفاده از کوپن های تخفیف و دیگر ابزارهای ترفیعی علاقه اندکی از خود نشان می دهند در حقیقت آنها به قیمتها حساس نیستند. [۱۶]
هسکت^[۱۴] و همکاران وی مدلی تحت عنوان زنجیره خدمت و سود ارائه کردند که نشان می دهد که چگونه کیفیت خدمات باعث افزایش رضایت کارکنان و بهره وری آنان و در نتیجه افزایش رضایت مشتری تا حدی که به وفاداری و در نتیجه سودآوری شرکتها منجر می شود. مدل زنجیره خدمت و سود در شکل ۱٫۲٫۳٫۲ نشان داده شده است. [۲۱]
شکل شماره ۱٫۲٫۳٫۲٫ مدل زنجیره خدمت در سود
علاوه بر عواملی که به تفصیل به شرح آنها پرداخته شد، عوامل دیگری نیز وجود دارند که در ایجاد و یا حفظ وفاداری مشتری نسبت به ارائه کننده خدمت موثرند. اگرچه این عوامل به دلیل آنکه، سازمان نمی تواند آنها را به طور مستقیم کنترل کند و جزو انگیزش های مستتر در الگوهای رفتار مشتریان است، اما اشراف به آنها برای مدیران بازاریابی ضروری است. در حقیقت از آنجایی که وفاداری به هرچیز یک مفهوم درونی است که باور و نگرش افراد شکل می دهد و باعث می شود ما بتوانیم مصادیق آن را در رفتار افراد مشاهده کنیم ولی نکته اینجاست که این مشاهده نمی تواند دلیلی بر وجود یا عدم وجود وفاداری باشد، چرا که مشخص گردید که عوامل دیگری هم هستند که بر رفتار مشتری در عمل تاثیر گذارده و باعث تکرار عمل خرید می شود. این عوامل عبارتند از عادت، ارزانی، بی تفاوتی و هزینه های جابجایی و ….. چنانچه این هزینه ها و ریسک ها برای مشتری زیاد باشد می تواند به عنوان موانعی برای جابجایی وی تلقی شده و احتمالاً باعث افزایش وفاداری لااقل در نوع رفتاری شود. [۱۶]
۴٫۲ . مفهوم رویگردانی مشتریان
با پیدایش تجارت الکترونیکی، مشتریان می توانند راحت تر از بازار و فرصت های آن مطلع شوند. توقعات آنها بیشتر و بیشتر می شود و تمایل بیشتری را برای تغییر دادن تامین کننده فعلی خود و انتخاب یک تامین کننده جدید از خود نشان می دهند. این باعث شده است که پدیده ای بنام رویگردانی مشتری به وجود بیاید. مینگوئل^[۱۵] رویگردانی مشتری را به عنوان “میزان ترک سالانه تامین کننده توسط مشتریان” تعریف کرده است. [۲۲]
تأثیر رویگردانی مشتری با دوره حیات یک کسب و کار مرتبط است. وقتی که کسب و کار در فاز رشد دوره حیات خود باشد، فروش بصورت نمایی افزایش می یابد و تعداد مشتریان جدید نسبت به تعداد مشتریان رویگردان بیشتر می شود. شرکتها روی جذب مشتریان جدید بیشتر متمرکز می شوند. با وجود این، نسبت - مشتریان جدید / مشتریان رویگردان - با مرور زمان به سمت یک میل می کند. شکل گیری نرخ رویگردانی در نمودار ۱٫۴٫۲ نشان داده شده است. [۲۲] از آن پس تاثیر رویگردانی به طور محسوسی افزایش می یابد. در فاز بلوغ دوره حیات، سازمان برای هر محصول/سرویس خود روی کاهش نرخ رویگردانی تمرکز می کند. [۲۲] [۲۳]
نمودار شماره ۱٫۴٫۲٫ شکل گیری نرخ رویگردانی
در بازارهای مشتری - محور توانایی تامین کننده در ارائه گزینه های بیشتر به مشتری، پاسخگویی و حتی پیش بینی نیازهای آتی تک تک مشتریان به یک مزیت رقابتی تبدیل شده است. بنابراین مدیریت رویگردانی یکی از مسائلی است که در حوزه مدیریت ارتباط با مشتری^[۱۶] قرار می گیرد. [۲۴]
با مدیریت ارتباط مشتری می توان اعتماد مشتری را جلب کرد و با برخی از علت های رویگردانی مشتری مقابله کرد. مشکل اصلی رویگردانی این است که مشتریان اعلام رویگردانی نمی کنند و باید خود تامین کننده بتواند آن دسته از مشتریانی را که قصد رویگردانی دارند شناسایی و برای نگهداری آنها اقدام کند. سازمان برای به وجود آوردن این نوع ارتباط با مشتری نیازمند به دست آوردن اطلاعات مربوط به مشتری و مجموعه ای از رویه ها برای پردازش این اطلاعات می باشد. [۲۲]
به طور کلی در فرایند مدلسازی و پیش بینی رویگردانی لازم است در ابتدا به تعریف شرایطی که در آن یک مشتری به عنوان فردی که وفاداری اش در حال کاهش بوده و متمایل به رویگردانی شناسایی می شود، پرداخت. در صنایع غیرقراردادی، مشتریانی که شروع به خرید در بازه زمانی خاصی می کنند، ممکن است خرید خود را در فواصل زمانی نامنظمی تکرار کنند. در این شرایط، پرتفولیو مشتریان بسیاری از سازمانها از تعداد معدودی مشتری وفادار - مشتریانی که به طور منظم و مداوم با سازمان تراکنش دارند- و تعداد زیادی مشتری غیرفعال تشکیل می شود. [۱۲]
در هر کسب و کاری که رقابت شدید باشد مشتریان تمایل بیشتری برای تغییر دادن تامین کننده از خود نشان می دهند. دینگ آن چیانگ^[۱۷] و همکارانش ادعا می کنند که هزینه جذب مشتری جدید ۵ برابر هزینه نگهداری مشتری فعلی است. بنابراین شرکت ها باید توجه جدی به نرخ رویگردانی داشته باشند. شرکت هایی که عمدتاً از طریق انجام هزینه های سنگین برای بازاریابی برای جایگزین کردن مشتریان از دست رفته استفاده می کنند، با مشکلات جدی ماندگاری در بازار روبرو می شوند. در چنین حالتی مدیریت رویگردانی مشتری حیاتی تر می شود. [۲۵]
۵٫۲ . ارزش دوره عمر مشتری(^[۱۸]CLV)
در دهه های گذشته تمایل عموم شرکت ها بر دو موضوع کم کردن هزینه و رشد سود متمرکز گردیده است. هرگاه شرکتی یکی از این دو رویکرد را انتخاب می نماید، دیگری را به طور کلی فراموش می کند. این بدین معنی است، که اگر یک شرکت فقط بر روی عایدی تمرکز کند بدون تکیه بر مدیریت هزینه به طور قطع در ماکزیمم کردن رضایتمندی مشتری شکست خواهد خورد. به طور مشابه کاهش هزینه بدون در نظر داشتن افزایش سود، بر عملکرد تجاری شرکت تاثیر خواهد گذاشت. موضوعی که در اینجا در نظر داشتن آن لازم به نظر می رسد، رویکردی است که بین این دو تعادل ایجاد نماید، یعنی ایجاد رشد در بازار با در نظر داشتن میزان سوددهی و میزان برگشت سرمایه در بازار. [۲۶]
رویکرد فوق مبنایی برای تعیین ارزش مربوط به هر مشتری و بکارگیری استراتژی های گوناگون بر اساس ارزس هر مشتری برای سازمان می باشد. در شکل ۱٫۵٫۲ رابطه بین رضایتمندی مشتری با کاهش هزینه و افزایش سوددهی نشان داده شده است .
شکل شماره ۱٫۵٫۲٫ رویکرد رضایتمندی مشتری ، کاهش هزینه ، افزایش سوددهی
چرخه عمر مشتری سه مرحله دارد:
به دست آوردن مشتری
افزایش ارزش مشتری
حفظ کردن مشتری های با ارزش
هدف اصلی محاسبه ارزش دوره عمر مشتری، ایجاد یک برداشت وزنی از مشتری به منظور تخصیص منابع به مشتری مشخص می باشد. عوامل مختلفی در محاسبه ارزش دوره عمر مشتری موثر هستند مانند:
نرخ واقعی نگهداری مشتری
میانگین هزینه های که برای هر مشتری پرداخت می گردد
تعداد سفارش های هر مشتری در سال
هزینه های مستقیم و غیر مستقیم
سود حاصل از هر سفارش
هزینه های به دست آوردن مشتری و ….
یکی از معیارهای ارزیابی رشد اقتصادی یک سازمان در بلند مدت، اندازه گیری مشتریان آن سازمان است. امروزه سازمان ها بیش از پیش به اهمیت ارزش دوره عمر مشتری پی برده اند. تحقیقات متعددی استفاده از ارزش دوره عمر مشتری را مورد مطالعه قرار داده اند. عموم این اندازه گیری ها بدین منظور می باشد تا هر سازمان بنا به شرایط خود و ویژگی های منحصر به فردش بتواند مشتریانش را دسته بندی کند. بعد از دسته بندی مشتریان سازمان می تواند برای هر دسته استراتژی هایی را مشخص کرده و بر مبنای آنها عمل نماید، تا بتواند به ارزش ایجاد شده توسط مشتریانش بیافزاید. [۲۷]
۱٫۵٫۲ . محرک های ارزش دوره عمر مشتری
فاکتور های متعددی وجود دارند که بر میزان دوره عمر سوددهی مشتریان تاثیر می گذارند. سوابق مربوط به دوره عمر سوددهی مشتریان را می توان بر اساس مشخصات مبادلات و خصوصیات مشتری گروه بندی نمود. خصوصیات متنوع مبادلات، به عنوان محرک های طول دوره سوددهی در یک بافت B2B یا B2C شناخته می شوند. مانند: سطح مبالغ خرج شده توسط مشتری، رفتار خرید، خرید های متنوع و یا متمرکز و … .
شناسایی سوابق دوره عمر سوددهی مشتریان، مدیران را قادر می سازد تا عملکردهای مخصوصی برای بهبود محرک ها و به وسیله آن، بهبود در دوره عمر سوددهی مشتریان داشته باشند. محرک های موثر بر ارزش دوره عمر مشتری در جدول شماره ۱٫۱٫۵٫۲ نشان داده شده است. [۱۵]
جدول شماره ۱٫۱٫۵٫۲٫ محرک های موثر بر ارزش دوره عمر