پیچیدگی محصول
۰٫۸۷۵
تعهد مدیریتی
۰٫۸۳۸
خدمات همراه محصول
۰٫۹۱۴
ویژگیهای بازار
۰٫۸۳۳
عملکرد فعالیت های ترویجی
۰٫۸۶۱
ظرفیت تقاضا
۰٫۹۳۲
انطباق محصول
۰٫۸۸۴
تغیر پذیری رقابت
۰٫۸۷۹
آگاهی از محصول
۰٫۸۵۵
استراتژیهای صادراتی
۰٫۸۷۷
ویژگیهای شرکت
۰٫۸۸۲
صادرات مستقیم
۰٫۸۹۹
تمایلات مدیریت درباره اهداف تجاری
۰٫۸۶۰
صادرات غیر مستقیم
۰٫۸۶۸
پایایی کل:
۰٫۹۱۱
۳٫۷٫ روش تجزیه تحلیل داده ها:
در بخش آمار استنباطی این تحقیق از تکنیک های آماری تحلیل عاملی اکتشافی،[۹۲]تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم[۹۳]، ضریب همبستگی پیرسون[۹۴]، معادلات ساختاری(رگرسیون چند متغیره) با بهره گرفتن از روش حداقل مربعات جزیی[۹۵]، استفاده شده است.
۳٫۷٫۱٫ تحلیل عاملی اکتشافی
تحلیل عاملی میتواند دو صورت اکتشافی[۹۶] و تأییدی[۹۷] باشد. تمایز بین این دو نوع تحلیل دارای اهمیت زیادی است. اینکه کدام یک از این دو شکل باید در تحلیل عاملی به کار رود مبتنی بر هدف تحلیل دادهها است. در تحلیل اکتشافی، پژوهشگر به دنبال بررسی دادههای تجربی به منظور کشف و شناسایی شاخصهای ویژه و نیز روابط جالب میان آنهاست و این کار را بدون تحمیل هرگونه مدل معینی بر روی دادهها انجام میدهد. به بیان دیگر، تجلیل اکتشافی علاوه بر آنکه ارزش تجسسی یا پیشنهادی دارد، میتواند ساختارساز، مدلساز یا فرضیهساز باشد و یا فرضیههایی تدوین کند که نسبت به سایر روشهای چند متغیری، آزمایشپذیری عینیتری داشته باشد. تحلیل اکتشافی وقتی به کار میرود که پژوهشگر شواهد کافی قبلی و پیشتجربی برای تشکیل فرضیه درباره تعداد عاملهای زیربنایی دادهها نداشته و به واقع مایل باشد درباره تعیین تعداد یا ماهیت عاملهایی که همپراشی بین متغیرها را توجیه میکنند، دادهها را بکاود. اما تحلیل عاملی تاییدی در واقع یک مدل آزمون تئوری است، که در آن پژوهشگر تحلیل خود را با یک فرضیه قبلی آغاز می کند. این مدل که مبتنی بر یک شالوده تجربی و نظری قوی است، مشخص میکند که کدام متغیرها با کدام عاملها و کدام عامل با کدام عاملها باید همبسته شوند. برای ارزشیابی روایی سازه نیز یک روش قابل اعتماد به پژوهشگر عرضه میکند، تا از این طریق بتواند به گونه بارزی فرضیه هایی را درباره ساختار عاملی داده ها که ناشی از یک مدل از پیش تعیین شده با تعداد و ترکیب مشخصی از عاملهاست بیازماید (هومن، ۱۳۸۷، صص۲۹۶- ۲۹۵). در تحلیل عاملی تأییدی، پژوهشگر به دنبال تهیه مدلی است که فرض می شود داده های تجربی را بر پایه چند پارامتر نسبتا اندک، توصیف، تبیین یا توجیه می کند. این مدل مبتنی بر اطلاعات پیش تجربی درباره ساختار داده هاست که می تواند به شکل؛ ۱) تئوری یا فرضیه، ۲) یک طرح طبقه بندی کننده معین برای گویه ها یا پاره تستها در انطباق با ویژگی های عینی شکل و محتوا، ۳) شرایط معلوم تجربی، و یا ۴) دانش حاصل از مطالعات قبلی درباره دادههای وسیع باشد. ( هومن، ۱۳۸۷، ص۲۹۵).
۳٫۷٫۲٫ تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم
تحلیل عاملی تأییدی یکی از قدیمیترین روشهای آماری است که برای بررسی ارتباط بین متغیرهای مکنون(عاملهای بدست آمده) و متغیرهای مشاهده شده(سؤالات) به کار برده می شود و بیانگر مدل اندازه گیری است (برن،۱۹۹۴). این تکنیک که به برآورد پارامترها و آزمون فرضیه ها با توجه به تعداد عاملهای زیربنایی میان نشانگرها می پردازد، مبتنی بر یک شالوده تجربی و نظری قوی است و مشخص می کند که کدام متغیرها با کدام عامل و همچنین کدام عامل با کدامیک از عاملها همبسته است. بار عاملی محاسبه شده در این تکنیک مانند هرگونه همبستگی دیگری تفسیر می شود. بر این اساس هرچه بار یک شاخص در یک عامل بیشتر باشد، باید در هنگام تفسیر وزن بیشتری به آن شاخص داد.