سه نوع همگرایی در حال شکل گیری است: همگرایی اقتصادی که تفاوت های آشکار موجود بین وسایل ارتباط جمعی چاپی و الکترنیکی را از بین می برد و امکان وحدت اقتصادی جهان را فراهم می آورد. همگرایی فنی که در آن، ماشینهای نصب شده در نقاط مختلف جهان از طریق یک سیستم هوشمند خواهند توانست با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. همگرایی حقوقی، هرگونه مشکلات حقوقی فرا راه دو همگرایی بالا را از میان برخواهد داشت.(همان،۳۰۷)
اختراعات فنی و موارد استفاده آنها:
اختراع کامپیوترهای کوچک و با سرعت بالا، نرم افزارهای مناسب و شبکه شبکه های جهانی- یعنی اینترنت- کلید های اصلی تحول وسیله ارتباطی جدید هستند. اطلاعات پیچیده، ذخیره آن و فناوری دادهپردازی که زمانی فقط در آزمایشگاههای کامپیوتری دانشگاههای بزرگ قابل دسترسی بود، اکنون برای اشخاص عادی با قیمت پایین، قابل دریافت است، برنامه های نرم افزاری که موتورهای جست و جو نامیده می شوند به مردم این امکان را میدهند که به آخرین اطلاعات دسترسی فوری داشته باشند و در صحنه های مختلف اطلاعاتی به جست و جو و گشتزنی بپردازند. دنیای دیجیتالی دو طرفه که در اصطلاح به آن Cyber Space می گویند بدین وسیله قابل دسترسی است. در وسیله ارتباطی جدید، سیستم های مختلف کامپیوتری و شبکه های متنوع با یکدیگر مرتبط شده اند . این اتصال نه تنها در یک منطقه محدود محلی و یا جغرافیایی بلکه در سطح جهانی، انجام شده است.
ضرورتهای اقتصادی و نیاز های مصرف کننده:
اختراعات کامپیوتری و ابزار جدید و یا بازیها اگر توجیه اقتصادی نداشت و مورد استقبال مصرفکنندگان قرار نمی گرفت مسلماً بی معنی به نظر می رسید و حذف می شد. موضوعی که در دهه ۱۹۸۰ اصطلاحاً جنگ رسانهها نامیده شد و طی آن رسانههای مختلف نظیر روزنامه ها با شرکتهای تلفن و یا دیگران برای حفظ روابط خود با خوانندگان و یا مشتریان خبری (هزینه های سرویس دهی ) جنگیدند. این جنگ باعث ادغام و یا ایجاد روابط بین شاخه های مختلف صنعت شد که پیش از آن سابقه نداشت. به عنوان مثال، در دهه ۱۹۸۰، شبکه تلویزیونیABC در شرکت ارتباطات شهر های بزرگ[۱۳] ادغام شد. اولی یک بنگاه بزرگ تلویزیونی و دومی یک موسسه چاپ و انتشار روزنامه بود در دهه ۱۹۹۰، شرکتهای ترکیبی، جزیی از غولهای دنیای وسایل ارتباطی سرگرم کننده شدند، دیزنی که به عنوان سازنده فیلم و پارک سرگرمی معروف است. شرکت تایم[۱۴] که مجله و کتاب منتشر می کند، تولید کننده صفحات موسیقی، شرکتهای تلویزیون کابلی با شرکت ارتباطات وارنر[۱۵] ادغام شدند و یک شرکت ارائه دهند برنامه های سرگرم کننده را تشکیل دادند. این شرکت، محل ادغام و اتصال منافع متنوع این شرکتها شد . بنابر این، با اختراع وسیله ارتباطی جدید مصرفکنندگان قادر بودند محصولات مختلف اطلاعاتی را از یک شرکت تهیه کنند و این موضوع با استقبال سرمایه گذاران وسیله ارتباطی جدید نیز روبرو شد. چون آنها می توانستند از این طریق تمام منابع و امکانات خود را برای تهیه و غنی سازی محتوای اطلاعاتی و سرگرم کننده برنامه های منبع جدید به کارگیرند.
مفهوم اقتصادی این کار، افزایش فروش و ارزش سهام شرکتهای ارتباطی که وسیله ارتباطی جدید را مدیریت می کنند و دریافت خدمات با هزینه کم توسط مشتریان است.
ارتباطات قانونی و حقوقی:
اگر مشکلات قانونی و حقوقی که بر سر راه رسانههای جدید وجود دارد، از بین نرود، بسیاری از شاخه های فعالیت آن در مورد کشور های مختلف، با مانع روبرو خواهد شداین مشکلات شامل مقررات دولتی و یا قانونگذاری خواهد بود. به عنوان نمونه قانون ارتباطات سال ۱۹۹۶، بسیاری از مقررات و قوانین سابق را که همکاری شرکتهایی مانند تلفن و تلویزیونی کابلی را غیر قانونی اعلام کرده بود، قابل انعطاف تر کرده و این گونه همکاریها را میسر ساخته است. در گذشته، بیشتر موافقتنامه های جدید بین موسسات سازنده نرم افزارهای کامپیوتری، رادیو تلویزیونی، روزنامه ها و دیگران، ممکن بود مورد تایید قوانین قرار نگیرد. دلیل این سیاست جلوگیری از تک قطبی شدن رسانهها و کنترل بیشتر آن از طرف یک رسانه بوده است. سابقاً، مقررات دولتی، وسایل ارتباطی را تحت نظم و ترتیب می آورد. در آن زمان تعداد معدودی کانال تلویزیونی مشغول به کار بود ولی در رسانههای جدید، تعداد زیادی کانال و کابل ارتباطی و تعداد بی شماری از استفاده کنندگان شبکه اینترنت وجود دارد.
درک تفاوتهای سه حوزه متفاوت:
راجر فیدلر[۱۶] در کتاب خود به نام «گونه شناسی وسایل ارتباط جمعی» می گوید: همه وسایل ارتباط جمعی[۱۷] و یا غیر جمعی از سه منظر می توانند مورد توجه قرار گیرند:
اول: ارتباطات میان فردی، دوم ارتباطات جمعی و سوم: ارتباطات مستند.
ارتباط نوع اول، حوزه ارتباطات میان فردی است که به صورت شفاهی بیان می شود و محتوای آن دارای ساختار مشخصی نیست و تحت نفوذ و تاثیر منابع دیگر قرار نمی گیرد. این نوع ارتباط، ارتباط بین انسان و کامپیوتر را هم در بر می گیرد که از این طریق برخی اطلاعات به صورت زنده و پس از دسترسی به آن مورد استفاده واقع می شود. مثال های این مورد گپ های زنده و پست های الکترونیکی و بازیهای کامپیوتری دو نفره، نظیر شطرنج و غیره است.
حوزه دوم فعالیت، حوزه پخش برنامه های رادیو تلویزیونی است. در اینجا یک فرستنده و هزاران گیرنده وجود دارد و ارتباطات از تعداد محدودی فرستنده و بی نهایت گیرنده تشکیل شده است. در اینجا اطلاعات به شکل صدا و تصویر که دارای ساختاری عالی است، ارائه می شود. این برنامه ها به طور منظم، از نقاط ابتداء و یا شروع برای مخاطبان فرستاده می شود. مخاطبان در مکان های نسبتاً ثابتی قرار دارند و در زمآنهای از قبل تعیین شده، اطلاعات را دریافت می کنند. مثال این نوع ارتباطات تلویزیون های کابلی، رادیو های FM و برنامه های تلویزیونی هستند.
حوزه سوم، ارتباطات مستند است. بار دیگر در اینجا، اطلاعات از چند فرستنده محدود برای گیرندگان زیادی فرستاده می شود . پیام ها در اینجا به صورت متون حجیمی هستند که همراه با برخی اطلاعات و یا ارتباطات تصویری به گیرنده گان ارائه می شوند. این نو.ع اطلاعات بسته بندی شده و ابتداء از طریق اینترنت و سپس از طریق سایر شبکه های مختص اطلاعات متنی، در اختیار مخاطب قرار میگیرد. فیدلر که زمانی هنرمندی گرافیست بود به پیشاهنگان صنعت خدمات زنده اطلاعاتی الکترونیک کمک کرد که از این طریق، روزنامه ها را به مشتریان خود عرضه کنند و سپس کتابی نوشت که به او اجازه می داد به طور عمیق درباره وسایل ارتباط جمعی و فناوری های جدید، به تعمق بپردازد که چرا برخی از وسایل ارتباطی مورد قبول واقع می شوند و کار می کنند و بقیه کار نمی کنند؟ او این روند را گونه شناسی وسایل ارتباط جمعی نامید و بنا به تعریف وی، تکامل وسایل ارتباطی، معمولاً به وسیله تقابل و فعل و انفعالات پیچیده احساس نیازهای آدمی، فشارهای سیاسی و رقابتی و نوسازی های سیاسی و اختراعات فنی، تحقق می یابد. بنابراین روندی که توسط آن وسیله ارتباطی جدید ظهور می کند به صورتی است که قبلاً توضیح دادیم ونتیجه تاثیرات متقابل، سه نیرویی است که روابط پیچیده ای با یکدیگر دارند و مستقل از هم نیستند و عبارتند از اختراعات، پول و اقتصاد و سرانجام سیاست های مختلف.
برای بیل گیتس[۱۸]، مدیر عامل شرکت مایکروسافت، وسیله ارتباطی اعجاب آور جدید به یک فضای مجازی که در آنجا تمام تلویزیون ها و کامپیوترها به یک شبکه هوشمند جهانی مرتبطند، متحول خواهد شد در اینجا مردم می توانند هر گونه فعالیتی را در هر سه حوزه ای که گفتیم، انجام دهند. در نهایت گیتس در کتاب خود به نام «جاده پیشرفت» می گوید: ارتباطات و رفتار انسانی سرانجام در هم ادغام خواهند شد. یعنی وسایل ارتباطی هر عصر رفتار انسآنها را شکل خواهد داد و نهایتاً تفاوتی با وسیله ارتباطی مورد نظر، مشهود نخواهد شد. به عبارت دیگرانسان، خود قسمتی از وسیله ارتباطی جدید خواهد شد بدون اینکه واقعاً اسامی اجزای سیستم جدید را بدانیم. نظیر اتومبیل که رانندگان بدون اینکه واقعاً اسامی قطعات موتور را بدانند از ان استفاده می کنند و در حقیقت خودشان، بخشی از فرهنگ ارتباط ماشینی شده اند نتیجه گیری از فکر بالا پیشنهاد می کند، که به تکنولوژی اعتماد زیاد بکنیم. اعتمادی که ای. ام . فورستر[۱۹] داستان نویس، در داستانی تخیلی که قبل از سال ۱۹۱۴ تحت عنوان «ماشین ها متوقف می شوند» نوشته، در مورد آن هشدار داده است. در داستان فورستر مردم در زیر سطح زمین در داخل آپارتمانها زندگی می کنند و به یک سیستم پیچیده ارتباطی تحت عنوان ماشین اعتماد دارند.
این مردمان با شعف می گویند که ماشین به ما خوراک، پوشاک و مسکن می دهد . به وسیله آن میتوانیم یکدیگر را ببینیم و صحبت کنیم. هستی همه ما در آن خلاصه می شود. ماشین، دوست افکار منطقی و دشمن خرافات و موهومات است. ماشین قادر مطلق، عینی و مایه خیر و برکت و خوشبختی است. فورستر سپس اضافه می کند که: ماشین در حقیقت مخلوق انسان ونتیجه علمی شدن افکار اوست ولی همه مردم البته به جز معدودی کهنه پرست، ماشین را به گونه معبودی میپرستیدند. سرانجام ماشین از کنترل خارج شد. سال به سال اقتدار آن بر انسان ها افزایش یافت و هوشیاریش کمتر شد. هر قدر که افراد اطلاعات بیشتری درباره وظایف خود داشتند نسبت به همسایه خویش و کارهایش در بی خبری بودند. هیچکس در جهان در باره هیولای جدید چیزی نمی دانست. سرانجام مصیبت و بلای عینی نازل شد، یعنی ماشین دچار کندی کار شد و سپس متوقف گردید. همه جهان و انسانیت روبه پریشانی نهاد.
در ۱۷ اوت سال ۱۹۹۶ برخی از افراد از این که ماشین آنها نمی توانست به اینترنت دسترسی پیدا کند، شگفت زده شدند، خط تماس همزمان آسیب دیده بود. اخبار و سرویسهای اطلاعاتی، مسافرتهای تجاری و سایر نمودهای زندگی روزانه، متوقف شده بود و یا با دشواری فوق العاده زیادی انجام می شد. اشکال پیش آمده نگرانی هایی را در مورد توسعه سیستم ارتباطی جدید که ممکن است دچار مشکل شود و تمامی فعالیتهای اجتماعی را به حالت تعطیلی در آورد، ایجاد کرد.
در سالهای اخیر، به دلیل رشد روز افزون استفاده کنندگان از اینترنت، اکثر ارائه دهندگان بزرگ خدمات، نظیر شاهراه اطلاعاتی، نمی توانند به همه نیازها، پاسخ فوری بدهند سیستم شاهراه اطلاعاتی آمریکا در سال ۱۹۹۶ به قدری گسترده و بزرگ شده بود که در ۱۷ اوت آن سال دچار اشکال گردید و باعث ایجاد نگرانی و بروز مشکلات برای میلیونها نفر از مشترکانش شد. در همین اواخر این شاهراه اطلاعاتی (AOL) و شرکت Compuserve در هم ادغام شدند و یک خط ارائه دهنده خدمات واحد را تشکیل دادند.(همان،۳۱۲)
برنده ها و بازنده های رسانههای جدید:
کارشناسان فناوری های جهان آینده، معمولاً چند دهه قبل از تحقق عملی هر فناوری توسعه آن را پیش بینی می کنند و در مواردی برخلاف پیش بینی های مثبت آنها، نتایج عملی مأیوس کننده است. برخی از تحلیلگران رسانههای جمعی معتقدند که هیچ وسیله ارتباطی را تا هنگامی که نیمی از جمعیت را تحت پوشش قرار نداده است، نمی توان جدی تلقی کرد. در عین حال برخی معتقدند که این گونه سنجش وسیله ارتباطی چندان دقیق و مطمئن نیست و مطالعه گروه های کوچکی از مخاطبان را که همیشه قبل از عمومیت یافتن وسیله ارتباطی از آن استفاده می کنند، نادیده میگیرد. کارشناس فناوری جان کاری[۲۰] یادآوری می کند که یکصد سال طول کشید تا روزنامه ها به پوشش ۵۰ در صد جمعیت رسیدند. تلفن ۷۰ سال، رادیو فقط ۱۰ سال و تلویزیون حتی کمتر از آن. در مقابل تلویزیون کابلی در اوایل ۱۹۵۰، اختراع شد ولی نزدیک به ۴۰ سال طول کشید تا اکثریت مردم کشور از آن استفاده کنند.
خدمات دو سویه همزمان:
مشتریان خدمات اطلاعاتی دو طرفه و همزمان مانندprodigy , compuserver American on Line
اطلاعاتی را مطابق درخواست و نیاز مصرف کننده و همچنین خدمات پست الکترونیکی[۲۱] را ارائه میدهند. این رسانه در زمینه ای موفق شد که کوششهای سایر رسانهها نتیجه بخش نبود این خدمات Tele Text, video Text بودند که با بهره گرفتن از زمان حذف عمودی اشعه تلویزیونی در لامپهایCRT صفحه تصویر را نظیر قرائت صفحات یک کتاب جاروب می کنند و در این حال، دو زمان حذف اشعه داریم، فاصله حذف افقی[۲۲] معادل مدت زمانی است که طول می کشد تا اشعه از منتهی الیه سمت راست خط دو باره به ابتدای خط بعدی برگردد. زمان حذف بعدی، حذف عمودی[۲۳] است که معادل حرکت اشعه الکترونیکی از وسط پایین صفحه مونیتور به بالای صفحه است. مدت حذف افقی ۱۰ میکرو ثانیه و مدت حذف عمودی ۱/۶ میلی ثانیه است.
شرکت Kinght Ridder شبکه ویوترون[۲۴] را عرضه کرد که اولین شرکت ارائه خدمات ویدیویی در آمریکا محسوب می شود و بین سالهای ۱۹۷۹- ۱۹۸۶ به عنوان یک وسیله ارتباطی پیشتاز مشغول به کار بود. این مؤسسه به دلیل نداشتن مشتری و آگهی های تجاری تعطیل شد. شکست ویوترون مطابق با نظریات فن شناس وسایل ارتباط جمعی و نویسنده کتب بسیاری در این زمینه، راجر فیدلر، در شکت برای جذب مشتری و سایر ملاحظات، خلاصه می شد فیدلر می گوید:
چیزی که مصرفکنندگان می خواستند، اطلاعات اضافی نبود.
این وسیله، مزایای یک روزنامه را نداشت.
هزینه استفاده خیلی بالا بود.
هیچگونه اجباری در استفاده از وسیله ارتباطی مورد بحث نبود، یعنی شبکه اینترنت امروزه در موقعیتی ست که همه تقریباً مجبور به استفاده از آن هستند در صورتی که برای سیستم ارائه شده جایگزین های زیادی در آن تاریخ وجود داشت.
یک تجربه جسورانه و البته شکست خورده دیگر در این زمینه، مورد Warner Amex’s Qube System در کولومبوس[۲۵]، اوهایو[۲۶] بود . این سیستم تلویزیونی چند طرفه به بینندگان امکان می داد که در برنامه ریزی ها شرکت جویند و طی دموکراسی الکترونیکی در جلسات شورای شهر و رایگیری ها به طور مرتب شرکت بکنند. این سرویس خدماتی که بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵ مشغول به کار بوده و به دلیل اینکه به سود دهی مورد انتظار نرسید و دارای فناوری محدود و ابتدایی بود و مشتریانش را در مورد امنیت خصوصی شان، نگران ساخته بود تعطیل شد . دو تجربه شکست خورده، نظیر Facsimile که اصطلاحاً به آن «روزنامه های رادیویی» می گفتند و در دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ ظروف مخصوص برای دریافت این گونه روزنامه ها از طریق خطوط تلفنی در منازل در نظر گرفته شده بود این وسیله حالا دیگر مورد استفاده نیست. چون صاحبانشان صبر و تحمل خود را برای دریافت اخبار از این طریق از دست دادند. مدت زمان زیادی لازم بود تا پیام از این طریق به مصرفکنندگان برسد. پل سافو[۲۷] نظیر جان کاری می گوید که یک فنّاوری جدید و موفق معمولاً ۳۰ سال طول می کشد تا از آزمایشگاهها بیرون بیاید و مورد اقبال وسیع مصرفکنندگان قرار گیرد.
محل های خبری در اینترنت:
طی دهه ۱۹۹۰، روزنامه ها شروع به ارائه خدمات الکترونیک زنده به خوانندگانشان با بهره گرفتن از کامپیوترهای خانگی و از طریق شبکه اینترنت و یا چند شبکه اختصاصی یافته به این گونه خدمات، کردند. در سال ۱۹۹۷ بیش از یکصد نوع تجربه از نوع اخبار الکترونیکی در ارتباط با روزنامه ها و وسایل ارتباط جمعی دیگر وجود داشت که توسط مجلات خبری، تجاری، شرکتهای اطلاعات بازرگانی، و دیگران توسعه و تحول یافته بودند. جدول استفاده از برنامه های خبری در اینترنت نشان دهنده طول مدت زمآنهای استفاده از شبکه های مختلف توسط مصرفکنندگان است. مجموعه ای از روزنامه های قدیمی و پر تیراژ همراه با سیستم تلویزیون کابلی و تجهیزاتی که توسط شرکتهای نرمافزاری اختراع شده است، نشان دهنده منابع متنوع برای ارائه خدمات خبری و اطلاعات و مفهوم دقیق و عملی همگرایی است.
۲-۱-۵ تاریخچه اینترنت در ایران:
در سال ۱۳۷۱ تعداد کمی از دانشگاه های ایران از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان توسط مرکز تحقیقات فیزیک نظری و از طریق پروتکل UUcp به اینترنت وصل شدند تا با دنیای خارج ایمیل ردوبدل کنند. در سال ۱۳۷۲ ایران نیز به شبکه اینترنت پیوست. نخستین رایانه ای که در ایران به اینترنت متصل شد مرکز تحقیقات فیزیک نظری در ایران بود.
در حال حاضر نیز این مرکز یکی از مراکزهای خدمات اینترنت در ایران است. مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات بعنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو (ir) در ایران به رسمیت شناخته می شود قلمرو شده برای هویت ایران در فضای اینترنت است.
در سال ۱۳۷۳ موسسه ندا رایانه تاسیس گردید. پس از راه اندازی اولین بولتن برد(BBS) طی یکسال اولین وب سایت ایرانی داخل ایران را راه اندازی می کند این موسسه همچنین روزنامه همشهری را به زبان فارسی در اینترنت منتشر می کند. که اولین روزنامه رسمی در “وب” محسوب می شود. در همین سال به دنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره کانادایی کد ویژن موسسه ندارایانه فعالیت بازرگانی خود را بعنوان اولین شرکت خدمات سرویس اینترنت (ISP) آغاز میکند.
در سال ۱۳۷۴ مجلس ایران تاسیس شرکت “امور ارتباطات دیتا” تحت نظر شرکت مخابرات ایران را تصویب می کند و مسئولیت توسعه خدمات دیتا در سطح کشور را بطور انحصاری در اختیار آن شرکت قرار می دهد.
در سال ۱۳۷۷ پروژه یونی کد در ایران با قرارداد شورای عالی انفور ماتیک و همکاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان “فارسی وب” آغاز می شود. هدف پروژه اینست که با گنجاندن کامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونسکو نشر فارسی در کامپیوتر مخصوصاً اینترنت و وب استاندارد شود و مشکل قلم (فونت)های غیراستاندارد موجود در نرم افزار های ایرانی حل شود.
در سال ۱۳۷۹ شرکت gate.net.iran در شهر اصفهان تاسیس می شود تا بعنوان یک isp خدمات اینترنتی را بطور اختصاصی به شهر های پر جمعیت غیر از تهران ارائه دهد. در پایان همین سال ایران بطور رسمی عضو کنسرسیوم یونیکد می شود.
در سال ۱۳۸۰ بر ای اولین بار وبلاگ نویسی در ایران آغاز می شود درست یک سال بعد نباید آمار غیر رسمی تعداد وبلاگ نویسان از مرز ۰۰۰/۱۵ نفر میگذرد.
در سال ۱۳۸۱ اولین سرویس وبلاگ نویسی ویژه فارسی زبانان در وب سایت Pevsianbbg .com در ایران آغاز به کار می کند. هدف تیم ارائه دهنده این سرویس مجانی ایجاد محیطی کاملاً فارسی از جمله متننویس سازگار با زبان فارسی، تقویم شمسی سیستم نظر خواهی فارسی و متمرکز نمودن وبلاگ نویسان فارسی زبان در یک سایت و در نتیجه افزایش ببیندگان این وبلاگ ها است تاکنون نزدیک به ۴۵۰ هزار ایرانی برای استفاده از این سرویس ثبت نام کرده اند.
در سال ۱۳۸۲ حدود ۶ بلاگ سرویس فارسی دیگر در فاصله سالها ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ شکل میگیرد و در حال حاضر حدود یک و نیم میلیون بلاگر ایرانی در وب حضور دارند که بر اساس آمارگیری های اینترنتی معتبر ۱۲۰ هزارتای آنها فعال محسوب می شوند ایرانی ها در فاصله سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ چهار مین زبان وبلاگستان جهان را دارا بودند.
در سال ۱۳۸۳ طرح تکفا به عنوان اولین و مهمترین طرح دولت ایران در زمینه توسعه کاربرد فناوری اطلاعاتی و ارتباطی با بودجه ای حدود یک هزار میلیارد به اجرا درمی آید.
در سال ۱۳۸۴ جنجالی ترین بحث سال ۱۳۸۴ در زمینه اینترنت در ایران اجرا سیاست فیلترینگ سایت های اینترنتی غیر مجاز و خلاف موازین اخلاقی و اسلامی بوده که سر و صدای زیادی به پا کرد.
در سال ۱۳۸۵ طرح ساماندهی وب سایتها و وبلاگ ها نوسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مهمترین اقدام دولت در زمینه اینترنت به شمار می رود صحبت های فراوانی در باره اینترنت ملی هم شده اما کسی هنوز به درستی از محتوا این طرح اطلاع ندارد.
۲-۱-۶ شبکه های اجتماعی:
شبکه مجموعه از گروههایی (که عموماً فردی یا سازمانی هستند) تشکیل شده است که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی به هم متصل اند، برای مثال: قیمت ها، ایده ها وتبادلات مالی، دوست ها، خویشاوندی، تجارت، لینک های وب، سرایت بیماری ها (اپیدمولوژی) یا مسیر های هواپیمایی.
ساختارهای حاصل اغلب بسیار پیچیده هستند. تحلیل شبکه های اجتماعی روابط اجتماعی را با اصطلاحات رأس و یال می نگرد. رأس ها بازیگران فردی درون شبکه ها هستند و یال ها روابط میان این بازیگران هستند. انواع زیادی از یال ها می تواند میان رأس ها وجود داشته باشد تحقیق در تعدادی از زمینه های آکادمیک نشان داده است که شبکه های اجتماعی در بسیاری از سطوح به کار گرفته می شوند از خانواده ها گرفته تا ملت ها و نقش مهمی در تعیین راه حل مسائل، اداره کردن تشکیلات و میران موفقیت افراد در رسیدنه به اهدافشان ایفا می کند.
در ساده ترین شکل یک شبکه اجتماعی نگاشتی از تمام یال های مربوط میان رأس های مورد مطالعه است شبکه اجتماعی هم چنین می تواند برای تشخیص موفقیت اجتماعی هر یک از بازیگران مورد استفاده قرار گیرد. این مفاهیم غالباً در یک نمودار شبکه اجتماعی نشان داده می شوند که در آن، نقطهها رأس ها هستند و خط ها نشانگر یال ها.(www.wikipedia.com)
۲-۱-۶-۱ آشنایی با شبکه های اجتماعی اینترنتی:
فضای مجازی مجال شکل گیری اجتماعات جدید از کاربران را فراهم می کند. از زمان تونیس و تلاش او برای تعریف دوگونه تجمع انسانی یعنی «اجتماع» در مقابل «جامعه» (گزلشافت و گمنشافت) به بعد، همه متفکران علوم اجتماعی و فرهنگی «رودروبودن» «محدودیت تعداد»و «ابتنا بر روابط عاطفی و نه روابط عقلانی را از خصائص بنیاینی اجتماع» عنوان کرده اند.
هر چند روابط کاربران فضای مجازی رابطه ای با واسطه است و نه رو دررو، بسیاری از مطالعهکنندگان اینترنت تمایل دارند از اصطلاح «اجتماع» برای اشاره به جمع کاربران استفاده کنند.
در این میان تلاش های متعددی در حال انجام است تا حوزه و دامنه معنایی کاربردهای جدید این اصطلاح را برای اشاره به تجمعات کاربران فضای مجازی، روشن سازد . از جمله می توان به تلاشهای خانم شلینی و تچرلی اشاره کرد.
نظرات ونچرلی در سایتusinfo ارائه شده است. او به شبکه ها و سازمان های رسمی که به سامان بخشیدن به روابط و مقررات ارتباطاتی در فضای مجازی اشتغال دارند می پردارد و درادامه به موضوع اجتماعات کاربران و خصوصیت های آنها اشاره می کند.
راهنمای نگارش پایان نامه با موضوع بررسی نقش و تأثیر فیس بوک بر تغییر ماهیت شیوه ...