• • «از آنجایی که خود اساتید در این حوزه تحصیل نکرده اند و خیلی به بحث سیاستگذاری و اینها تسلط کافی ندارند این خودش از نظر کیفیت تدریس مشکل به وجود می­آورد».

 

• «غیر تعاملی یا کمتر تعاملی بودن تدریس یکی از مشکلاتی می باشد که وجود دارد».

 

• «بیشتر کلاس ها به صورت جزوه ای تدریس می شوند و این نمیتواند به اندازه کافی در افزایش سطح کیفی دانشجو موثر باشد».

 

• «در کلاس­ها استاد سکان­دار است و دانشجو را درگیر مسائل نمی­ کند».

 

یکی از دانشجویان دکتری معتقد بود که تئوری­هایی که در کلاس­ها روی آنها بحث می­ شود، قدیمی هستند و معتقد بود که مبانی و تئوری­ها را باید به اساتید توانمند داد نه اساتید نوپا.

 

 

• • «تئوری­هایی هم که آموزش داده می شوند قدیمی هستند و از تئوری­های جدید استفاده نمی­ شود».

 

• «استادانی که نوپاتر هستند و در سیستم آنها جایگاهی ندارند اینها را میاورند که مبانی را درس بدهند. در صورتی که مبانی را نباید به کسی بدهی که نوپا است، مبانی را باید به کسی بدهی که توان بالایی در آن حوزه داشته باشد و هم­چنین نظریه­ها و تئوری­ها را باید به اساتید توانمند سپرد».

 

جدول ۴-۳) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله نامانوس بودن رشته رفاه اجتماعی در آموزش عالی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مقوله	مفاهیم		شواهد	تکرار
نامانوس بودن رشته رفاه اجتماعی در آموزش عالی	جایگاه رشته رفاه در نظام آموزش عالی		عدم تناسب محتوای مقطع کارشناسی (تعاون و رفاه اجتماعی) با مقاطع بالاتر، عدم نیازسنجی برای راه­اندازی دوره­ها، ابهام در نظام آموزشی جهت چگونگی آموزش، عدم اطلاع رسانی دقیق درباره رشته، طی کردن روند تاسیس رشته به صورت برعکس

 

 

۱۰

 

 

 

پذیرش در کنکور

 

 

منابع غیر قابل اتکا برای کنکور، نبود مصاحبه در کنکور ارشد، منابع یکسان با گرایش­های دیگر علوم اجتماعی برای کنکور دکتری (نبود منبع رفاه در کنکور دکتری)

 

 

۶

 

 

 

دانشجویان

 

 

توسعه کمی

 

 

افزایش تعداد دانشجویان با وجود تعداد کم اساتید، ضربه زدن توسعه کمی به کیفیت تدریس

 

 

۱۰

 

 

 

ضعف دانشجویان

 

 

ورود دانشجویان ضعیف، نداشتن قدرت تحلیل، نداشتن پایه نظری قوی، ضعف در زبان انگلیسی

 

 

۸

 

 

 

ناآگاهی

 

 

نداشتن پیش زمینه، عدم شناخت قبلی از رشته، عدم آشنایی با سازمان­های رفاهی و کارکرد آنها

 

 

۷

 

 

 

درماندگی

 

 

مبهم بودن آینده شغلی برای آنها، سردرگمی دانشجویان

 

 

۴

 

 

 

برنامه ­ریزی درسی و دروس ارائه شده

 

 

عدم نیازسنجی برای واحدها، عدم تناسب واحدها با نیازها و تغییرات جامعه، تئوریک بودن دروس، عدم انعطاف­پذیری، ارائه برخی واحدها در مقاطع نامربوط

 

 

۱۵

 

 

 

اساتید

 

 

عدم تخصص اساتید، کم­کاری اساتید، کمبود اساتید، بی­اطلاعی اساتید از تنوع رشته، عجین نکردن دانشجو با درس مربوطه، عدم همکاری پژوهشی اساتید، قدرت طلبی

 

 

۱۴

 

 

 

تدریس

 

 

غیرتعاملی بودن تدریس، تدریس متفاوت با سرفصل­ها، استادمحور بودن

 

 

۸

 

 

۴-۲-۳ ضعف تولیدات علمی
یکی از مسائلی که در ارزیابی و آسیب­شناسی هر رشته مد نظر قرار می­گیرد و می ­تواند میزان موفقیت و وضعیت دستیابی به هدف رشته را نشان دهد، خروجی­های رشته است. تولید علمی در هر حوزه­ علمی، یکی از مهم­ترین شاخص ­ها برای ارزیابی کارنامه­ی آموزشی و پژوهشی آن است. از ترکیب سه کد مفهومی پایان نامه، تالیفات، ترجمه­ها و منابع، طبقه­ی مفهومی ضعف تولیدات علمی به دست آمد. تولیدات علمی، یکی از خروجی­های رشته محسوب می­ شود.
الف) پایان نامه

۲-۱۱-۳) مدل بروس لیچفیلد
لیچفیلد نیز مانند سایر اندیشمندان، به بعد آگاهی اشاره می کند، اما توجه او بیشتر بر کاربرد درونی هوش معنوی است، از جمله داشتن آرامش. علاوه بر این، او جنبه های اخلاقی این هوش را مورد توجه قرار می دهد.

بروس لیچفیلد مشخصا هوش معنوی را چنین مطرح می کند:

 

 

• • آگاهی از تفاوت؛

 

• • حس ماوراء الطبیعه؛

 

• • حکمت و خرد؛

 

• • آگاهی و دور اندیشی؛

 

• • آرام بودن در هنگام آشفتگی و تناقض و دوگانگی؛

 

• • تعهد، فداکاری و ایمان؛

 

• آگاهی هوشیارانه و سازگاری با وقایع و تجارب زندگی و پرورش خود آگاهی.

 

۲-۱۱-۴) مدل ایمونز
ایمونز ( ۲۰۰۰ ) پیدایش سازه هوش معنوی را به عنوان کاربرد ظرفیتها و منابع معنوی در زمینه ها و موقعیت عملی درنظر میگیرد. به عبارتی، افراد زمانی هوش معنوی را به کار میگیرند که بخواهند از ظرفیتها و منابع معنوی برای تصمیم‌گیریهای مهم و اندیشه در موضوعات هستی یا تلاش در جهت حل مسئله روزانه استفاده کنند. وی هوش معنوی را چارچوبی برای تشخیص و سازماندهی مهارتها و قابلیت‌هایی که مستلزم کاربرد انطباقی معنویت است، تعریف میکند ( ایمونز، ۲۰۰۰). ایمونز معتقد است که هوش معنوی، جنبه های بیرونی هوش را با جنبه های درونی معنویت، تلفیق می کند و بدین ترتیب ظرفیت خارق العاده ای در فرد ایجاد می کند، به گونه ای که می تواند معنویت را به شکلی کاربردی مورد استفاده قرار دهد. او پنج مؤلفه برای هوش معنوی پیشنهاد میکند که شامل موارد زیر است:
۱) ظرفیت تعالی، گذشتن از دنیای جسمانی و مادی و متعالی کردن آن؛
۲) توانایی ورود به حالتهای معنوی از هوشیاری؛
۳) توانایی آراستن فعالیتها، حوادث و روابط زندگی روزانه همراه با احساس تقدس؛
۴) توانایی استفاده از منابع معنوی برای حل مسائل زندگی
۵) توانایی رفتار فضیلت مابانه مانند بخشش، سپاسگزاری، فروتنی و احساس شفقت (کرچتون، ۲۰۰۸).
البته در پاسخ به انتقادات مایر (۲۰۰۰)، مبنی بر اینکه تقوا و پرهیزکاری، رفتاری است که به شخصیت و اخلاقیات نسبت داده می شود و نه به هوش. ایمونز عامل پنجم را کنار گذاشت و چهار بعد اول رابه عنوان همه عناصر مدل خود باقی گذاشت ( ساغروانی، ۱۳۸۹).
۲-۱۱-۵) مدل کینگ
کینگ^[۸۴] معتقد است که هوش معنوی، ظرفیت و توانایی منحصر به فردی را در شخص ایجاد می کند، تا معنا را در زندگی درک کند و به موقعیت های معنوی بالاتر راه یابد.
او مدلی چهار عاملی از هوش معنوی ارائه می دهد. عناصر این مدل عبارتند از:
۱٫ تفکر انتقادی وجودی: ظرفیت انتقادی به ماهیت وجود، واقعیت، جهان، فضا، زمان، تأمل و سایر مسائل وجودی مانند وجود متافیزیکی؛ و نیز ظرفیت اندیشیدن به مسائل غیر وجودی در رابطه با وجود خود (به عنوان مثال، از دیدگاه اگزیستانسیالیستی).
۲٫ تولید معنای شخصی: توانایی استخراج معنی شخصی و هدف از تمام تجربیات فیزیکی و روانی، از جمله ظرفیت برای ایجاد و استناد هدف زندگی است.
۳٫ آگاهی متعالی: ظرفیت برای شناسایی ابعاد متعالی / الگوهای خود (بهعنوان مثال، تعالی خود) یا دیگران، و از جهان (به عنوان مثال، جهان غیر مادی) فیزیکی در حالات طبیعی هشیاری، همراه با توانایی شناسایی رابطۀ خود با جسم است.
۴٫ توسعۀ حالت هوشیاری: توانایی ورود و خروج به سطوح بالاتری از آگاهی (مانند هشیاری کامل، آگاهی کیهانی، وحدت) و سایر حالات در اختیار خود فرد (همانگونه که در تفکر عمیق، مراقبه، نماز، و غیره ایجاد میشود) (کینگ، ۲۰۰۸).
۲-۱۱-۶) مدل سیسک
سیسک در تشریح هوش معنوی، طبقه بندی تقریبا جامعی ارائه می دهد. وی با ارائه مولفه های هوش معنوی، بر ویژگی های منحصر به فرد این هوش صحه می گذارد.
به عقیده وی، مولفه های کلیدی هوش معنوی عبارتند از:

 

 

1. ارزش های هسته ای هوش معنوی:

 

اتصال، رحم، وحدت در همه چیز، احساس تعادل، مسئولیت و خدمت.

 

 

1. تجارب هسته ای هوش معنوی

 

آگاهی از ارزش های غایی و معنای آنها، تجربه های برتر، احساس تعالی، آگاهی فراوان.

 

 

1. ظرفیت های مرکزی هوش معنوی:

 

• • آمارتیاسن در بحث از گزینش اجتماعی و رفتار فردی می‌نویسد: ساختن آینده در اختیار ماست و برای این امر باید گزینش‌هایمان بر دلیل استوار باشد. ارزشیابی آن نیز به چارچوب و ضابطه نیاز دارد. نهادهایی نیز لازم‌اند که اهداف و تعهدات ارزشی‌مان را ارتقا بخشند. علاوه بر این، هنجارهای رفتاری و معقولی که رسیدن به خواسته‌هایمان را تسهیل کند، مورد نیاز است(آمارتیاسن، ۱۳۹۲، ص ۳۸۶). ↑

• • رفیع‌پور، ۱۳۹۲، ص ۱۸۷٫ ↑
  • ابوالقاسمی و سجادی، چالش‌های توسعه فرهنگ دینی، ۱۳۸۵، ص ۲۳ ↑
  • رعد: ۱۱ ↑
  • پارسانیا،‌۱۳۸۱ ↑
  • جمله بسیار گویایی از امام موسی صدر که زیربنای الگوی اسلامی در تعاملات اجتماعی را تشکیل می‌دهد. ↑
  • ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَالْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ ↑
  • یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ؛ «اى مردم، بى‏تردید ما همه (افراد نوع) شما را از یک مرد و زن (آدم و حوّا) آفریدیم، و یا هر فرد شما را از یک پدر و مادر خلق کردیم، و شما را قبیله‏ هاى بزرگ و کوچک قرار دادیم تا همدیگر را بشناسید (پس در میان شما برترى نژادى نیست بلکه) مسلّما گرامى‏ترین شما در نزد خدا پرهیزکارترین شماست همانا خداوند بسیار دانا و آگاه است» ↑
  • قلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى کَلَمَهٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَلاَ یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ(آل‌عمران: ۶۴) ↑
  • عبدالرحمن، طه؛ الحق الاسلامی فی الاختلاف الفکری، بیروت، ۲۰۰۵، به نقل از: مرادی، ۱۳۸۶٫ ↑
  • وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْکِتَابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنزِلَ إِلَیْنَا وَأُنزِلَ إِلَیْکُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَهُکُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ(عنکبوت: ۴۶) و با اهل کتاب جز به [شیوه‏اى] که بهتر است مجادله مکنید مگر [با] کسانى از آنان که ستم کرده‏اند و بگویید به آنچه به سوى ما نازل شده و [آنچه] به سوى شما نازل گردیده ایمان آوردیم و خداى ما و خداى شما یکى است و ما تسلیم اوییم. ↑
  • ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص ۲۰۵، ترجمه محمدباقر موسوی ↑
  • همان ↑
  • منصورنژاد، ۱۳۸۷، ص ۱۶۶٫ ↑
  • این تعریف از معناشناسی واژه دعوت در قرآن استنباط می‌شود. ↑

• غمامی، پایان نامه ارشد دانشگاه امام صادق (ع). ↑
• Vatican council 11, 1992, p: 1005 ↑
• ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ،۱۳۸۷، ج۲، ص ۲۳۱ ↑
• dialogue ↑
• Communication ↑
• Sym-pathie ↑
• نک: آل‌عمران: ۱۱۸-۱۱۹، نساء: ۸۱، توبه: ۵-۶، قصص: ۴۹-۵۰، توبه: ۶، طه: ۵۹ ↑
• «الحوار یتضمن الجدل» ↑
• فضل الله، ۱۳۹۶ق، ۵۲ و ۵۳ ↑
• فضل الله، ۱۳۹۶‌ق، ۸۲ تا ۸۴ ↑
• همان ↑
• وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّهٌ (آل عمران ۱۰۴) ↑
• نتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ↑
• آل عمران: ۱۰۴ ↑
• لِکُلِّ أُمَّهٍ جَعَلْنَا مَنسَکًا هُمْ نَاسِکُوهُ فَلَا یُنَازِعُنَّکَ فِی الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّکَ إِنَّکَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِیمٍ (حج:۶۷) ↑
• اسلوب الدعوه، /۱۵-۱۶ ↑
• عنکبوت: ۴۶ ↑
• حجتی سیدمحمدباقر و سلمان، ۱۳۸۵، ص ۳۲ ↑
• نحل: ۱۲۵ ↑
• با توجه رویکردی که در تعریف ارتباط میان فرهنگی در پیش گرفتیم، منظور از دیگران، غیرمسلمانان خواهد بود. ↑
• فصلت: ۳۳-۳۵ ↑
• حجتی سیدمحمدباقر و سلمان، ۱۳۸۵، ص ۳۳ ↑
• تدعوهم الی الهدی (کهف ۵۷) ↑
• لیس علیک هداهم (بقره ۲۷۲) ↑
• لیس علیک هداهم ولکن الله یهدی من یشاء (بقره ۲۷۲) ↑

شرکت ها نباید فعالیت خود را محدود به ایجاد کیفیت مطلوب در کالاهای تولیدی کنند، بلکه این کیفیت به خوبی نیز باید عرضه شود. ظاهر کالا و احساسی که از آن دست می دهدباید سطح کیفیت آن را برساند. کیفیت از طریق سایر ارکان ترکیب عناصر بازاریابی نیز عرضه می شود. قیمت بالای یک کالا می تواند نشان دهنده کیفیت بالای آن کالا باشد. نام تجاری نیز می تواند تداعی کننده کیفیت بالای یک کالا باشد. آکر در مدل ارزش گذاری نام تجاری ، ارزیابی مصرف کنندگان از کیفیت نام تجاری را براساس انتظاراتی که دارند به عنوان یکی از متغیرهای اصلی معرفی کرده است( میلر و مور،۱۳۸۵، ص۲۶۲).

نگرش سنتی کیفیت
تمرکز بر نیاز مشتری به معنی توجه به کیفیت محصول و ارائه خدمات به مشتریان است. در نگرش سنتی کیفیت محصولات در پرتو ویژگیها وصفات فیزیکی آن از قبیل استحکام و قابل اعتماد بودن ارزیابی می شود.، ول امروزه بسیاری از شرکت ها مفهوم کیفیت را مورد بررسی مجدد قرار داده اند. این شرکت ها متوجه شده اند که مطلوب ترین و موفق ترین محصول در جهان اگر نیازها، خواسته ها و انتظارات مشتریان را برآورده نکنند، ایده آل محسوب نمی شود. در این نگرش جدید، بازاریابان باید ترکیب های مناسب، عملکرد مناسب، دوام مناسب و قیمت مناسب را در مورد هر محصول در نظر بگیرند. مشتریان به ما کمک می کنند تا مناسب بودن را شناسایی کنیم و تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که از آنها نظر خواهی کنیم. چنانچه مشتریان احساس کنند در مقابل پولی که پرداخت نموده اند، کالای مورد نظر خود را خریده اند، در این صورت احساس رضایت خواهند کرد(هارت، ۱۳۸۲، ص ۳۵۰).
به علاوه مسئولان برخی شرکت ها متوجه شده اند که کل سازمان باید نسبت به کیفیت محصولات متعهد باشد. کار هر کدام از کارکنان بر کیفیت تاثیر دارد. تعریف جدیدکیفیت چارچوب این مفاهیم چنین است: ” درجه ای که یک محصول با انتظارات مشتری و مشخصات ارائه شده تطبیق دارد". کیفیت بهینه عبارت است از ان سطح ازکیفیت که علاوه بر برآورده ساختن انتظارات مشتریان، بدون اضافه شدن ارزش محصولات از افزایش هزینه ها جلوگیری نماید( روستا و دیگران، ۱۳۸۱، ص ۲۴۵).

کیفیت، از طریق سایر ارکان ترکیب عناصر بازاریابی نیز عرضه می شود. قیمت بالا، خود علامت کیفیت اعلاء است. نام تجاری، بسته بندی ، توزیع و تبلیغات پیشبردی نیز به نحوی نشان دهنده کیفیت کالا هستند. تمام این ارکان باید تواما به ایجاد تصویر ذهنی مطلوب از کالا بپردازند و از آن نیز حمایت لازم را به عمل آورند. در عین حال نباید اینگونه فکر کرد که شرکتها باید همیشه ، با کیفیت ترین کالاها را تولید کنند. زیرا تمام مشتریان نه استطاعت خرید کالاهای با کیفیت بالا را دارند و نه آنها را می خواهند. بنابراین، تولید کننده باید آن سطح کیفیت را برای کالاهای خود انتخاب کند که با نیازهای بازار هدف و سطوح کیفی کالاهای رقبا، همساز باشد. (کاتلر و آرمسترانگ،۱۳۸۵،صص ۳۴۷- ۳۴۹).
گاروین، هشت جنبه برای کیفیت ارائه می دهد که شامل: عملکرد( خصوصیات اجرایی اولیه محصول)، ویژگیها(جنبه های ثانویه عملکرد)، تطابق، دوام، زیبایی شناسی( جنبه سلیقه ای کیفیت)، کیفیت قابل درک، قابل اعتماد بودن و قابل تعمیر بودن می باشد. Garvin , 1987, P.18)).
کیفیت نقشی مهم را به عنوان عاملی موثر در الگوهای جهانی تجارت دوطرفه، بازی می کند. تأثیر کیفیت بر روی تقاضا از طریق روابط بین درآمد و تقاضای کلی کیفیت ، قابل بررسی است
(Hallak, 2006,P.123).
کیفیت کلی محصول، مستلزم سه نظر مرتبط کیفیت می باشد که این سه نظر شامل ۱) کیفیت عملکرد، ۲) کیفیت انطباق و ۳) کیفیت خدمات است. بررسی کیفیت کلی محصول، نیازمند چارچوبی است که فعالیتهای تولیدکننده و خرده فروش و تأثیر آنها بر روی ابعاد متفاوت کیفیت کلی محصول را تلفیق نماید(Murthy& Kumar ,2000 , P.253).
اهمیت کیفیت محصولات
عرضه محصولات با کیفیت برتر و ارائه خدمات به مشتریان در سطح عالی به طور مستمر موجب
ایجاد مزیتهای رقابتی برای شرکت از قبیل:
ایجادموانع رقابتی: هنگامی که راجع به موانع رقابتی صحبت می شود معمولا نتایج فیزیکی سرمایه گذاری های استراتژیک در نظر گرفته می شود. کیفیت محصول ممکن است هنگام ورود رقبا به بازار موانع بزرگی ایجاد کند.
وفاداری مشتریان: شرکتهایی که به ایجاد وفاداری مشتریان توجه دارند اهمیت حفظ یک مشتری را در ماورای هر خرید د رنظر می گیرند. آنها مشتریان را دارایی های ارزشمندی می دانند و از تمام کارمندان خود می خواهند که برای راضی نگاه داشتن و در نتیجه وفادار شدن یا وفادار ماندن مشتریان هر کاری انجام دهند. فعالیتهای بازاریابان برای ایجاد وفاداری درازمدت مشتریان فلسفه بازاریابی ارتباطی را ایجادمی کند. در بازاریابی ارتباطی به جای فروش فوری وکوتاه مدت به حفظ درازمدت مشتریان توجه می گردد.
محصولات متمایز: اگر محصولی که عرضه می شود کاملا شبیه محصولات رقبا باشد، چگونه می توان مشتریان را راضی ساخت که آن را انتخاب کنند؟ توجه به کیفیت محصولات یکی از راه های موثر در راضی کردن مشتریان است.
کاهش هزینه های بازاریابی: ارائه خدمات به مشتریان ممکن است هزینه های بازاریابی و فروش چشمگیری به سه دلیل کاهش دهد. اول اینکه هزینه به دست آوردن یک مشتری جدید می تواند تا پنج برابرهزینه حفظ یک مشتری کنونی باشد. دوم اینکه مشتریان راضی می توانند به علت توصیه به فامیل، دوستان و همسایه ها بهترین منبع آگهی باشند. دلیل سوم برعکس دلیل قبلی است. مشتریان ناراضی می توانند یک کسب و کار را نابود کنند
قیمت بالاتر: در صورتی که مشتریان از کیفیت محصولات راضی باشند می توان به سود بالاتر دست یافت. بسیاری از شرکت هایی که به کیفیت برتر دست یافته اند قیمت های بالاتری نیز تعیین می کنند( روستا و دیگران، ۱۳۸۱، صص ۲۲۵- ۲۲۷ ).
تاثیرکیفیت محصول درآمیخته بازاریابی:
۱-تاثیرات کیفیت برمحصول: طرح محصول علاوه بر اثری که دربرآورده ساختن نیازهای مشتریان دارد کوششهای بازاریابی را نیزتحت تاثیر قرارمی دهد. همچنین ممکن است بر طرز تفکر و رفتار فروشندگان اثر بگذارد. بخصوص در بازارهایی که محصول مستلزم نمایش و نشان دادن است پیش از جلب نظر و رضایت خریداران و مشتریان باید مورد قبول فروشندگان قرارگیرد. طرح محصول درتبلیغ از طریق آگهی ها و روش های معرفی و ترفیع در بازاریابی شرکت تاثیر دارد.
۲- تاثیرات کیفیت برقیمت: ارائه خدمات به مشتریان برقیمت گذاری و سود تاثیراتی دارد. بسیاری از عملیاتی که برای افزایش رضایت مصرف کننده صورت می گیرد برای شرکتها رایگان یا کم پذیرش محصولات مرجوعی پر هزینه است. ازخدمات دیگری که ممکن است سود شرکتها را کاهش دهد است.
۳- تاثیرات کیفیت برترفیع محصول: تاکید یر کیفیت و خدمات دو مبحث خاص را به مفاهیم عمومی روش های ترفیع اضافه می کند. مبحث اول موضع یابی بر مبنای ارائه خدمات به مشتریان است.
ارائه خدمات وسیله موثری درارتقای ارزش یک محصول است. همچنین میزان ارزش افزوده ارائه خدمات به مشتریان برای محصول ابتدایی عامل اصلی ای است که شرکت ازطریق آن می تواند جایگاه مورد نظر را در بازار به دست آورد. مبحث دوم این است که شرکتها در ترفیع محصولاتشان برمبنای کیفیت و خدمات با مشکلاتی مواجه می شوند. اگرشهرت شرکت درارائه خدمات به مشتریان کم و میزان متمایزبودن محصول نیز کم باشد آنگاه خدمات کم، میزان تمایزکم وضعیف ترین موضع می باشد . اگر شهرت شرکت در ارائه خدمات به مشتریان زیاد و میزان متمایز بودن محصول کم باشد آنگاه خدمات زیاد، میزان تمایزکم است. اگر شهرت شرکت در ارائه خدمات به مشتریان کم و میزان متمایز بودن محصول زیاد باشد آنگاه خدمات کم، تمایز زیاد است. اگرشهرت شکت در ارائه خدمات به مشتریان زیاد و میزان متمایز بودن زیاد باشد آنگاه خدمات زیاد، تمایز زیاد قویترین موضع است.
۴-تاثیرات کیفیت برتوزیع: در برخی ازمواردتوزیع ممکن است موثرین عامل رقابتی یک شرکت باشد. هنگامی که شرکتها برای جلب رضایت مشتری برنامه هایی تنظیم می کنند باید برخی از جزئیات توزیع را در نظرگیرند به طوری که تمام جنبه های جستجو، خرید و مالکیت راضی کننده باشد. ارائه خدمات عالی به شرکتهایی که درکانال توزیع هستند نیز مهم است. عمده فروشان و خرده فروشان مانند مشتریان به تولیدکنندگانی وفادار خواهند بودکه نیازها و انتظاراتشان را بهتر برآورده کند ( روستا و دیگران، ۱۳۸۱،ص ۲۴۹).
۲-۲-۲-۲-تنوع محصول
تنوع محصول به موجود بودن محصول در مدلها، تیپ ها و طرحهای مختلف مطابق با خواسته ها و انتظارات مصرف کنندگان، دلالت دارد. با توجه به اینکه مصرف کنندگان دارای رده های مختلف سنی ، جنسی ، طبقاتی و غیره می باشند و میزان درآمد آنها و همچنین خواسته ها و انتظاراتشان، نیز متفاوت است بنابراین محصول باید متنوع باشد تا جوابگوی نیازهای تمام اقشار مصرف کنندگان باشد.  شرکتها به دنبال یک طرح پلتفرم بر مبنای تنوع محصول می باشند تا بتوانند با بهره گرفتن از موفقیتهای فنی، گروه محصول را ارتقاء دهند که انجام این امر مستلزم اجرای فعالیتهای فنی، بازاریابی و برنامه ریزی فرایند می باشد. (Kim&Others , 2005, P.1001)
تنوع محصول اغلب با ایجاد مزیت رقابتی از طریق ارائه محصولات یا خدمات متناسب با بخشهای مشخص بازار تصور وی گردد .رسیدن به مزیت رقابتی از طریق افزایش تنوع محصول ، به تنظیم مناسب راهبردهای تولید و بازاریابی بستگی دارد. کسب مزیت رقابتی از طریق افزایش تنوع محصول ، نیازمند درک روشن از انتخاب فرایند مورد نیاز برای تعداد ، هزینه و سودآوری محصول می باشد.( Berry & Cooper, 2008, P.163)
تولید منعطف برای ارائه تنوع محصول به مصرف کننده بدون در نظر گرفتن سودآوری شرکت، کافی نیست. اجرای سیستم وضعیت محصول به افزایش کارآمدی و بهره وری کمک می کند و انجام آن، مستلزم انتقال نیازهای مصرف کننده به مستندات مربوط به محصول می باشد. (Forza & Salvador, 2002, P.)

۲-۲-۲-۳-طرح کالا
طرح، ویژگیهای فراگیری است که بر ظاهر و کارکرد یک کالا بر حسب نیازهای مشتری، تاثیر می گذارد. یک کالای خوب طراحی شده از نقطه نظر مشتری، کالایی است که ظاهر خوب دارد، باز کردن و نصب آن آسان است، به سهولت مورد استفاده قرار گرفته و تعمیر می شود و خلاص شدن ار دست آن هم آسان است. از نقطه نظر شرکت، کالایی خوب طراحی شده است که به سهولت ، تولید و توزیع شود. مفهوم طرح و شکل ظاهری کالا را نباید با یکدیگر اشتباه گرفت. طرح، مفهومی است به مراتب وسیع تر از شکل ظاهری. شکل کالا، فقط گویای ظاهر کالا است. به عبارت دیگر شکل بیانگر ظاهر کالا و احساسی است که از آن به خریدار دست می دهد. مزیت شکل و ظاهر در آن است که به کالا جذابیت مشخص کننده ای می بخشد که تقلید از آن دشوار است(کاتلر،۱۳۸۸، صص ۳۲۳-۳۲۲).
یک شکل زیبا و هیجان انگیز ، ممکن است توجه بیشتری را به خود جلب کند، اما لزوما موجد عملکرد و کارایی بهتر کالا نیست.در بعضی از موارد حتی ممکن است عملکرد و طرز کار کالا را بدتر نیز بنماید. بر خلاف شکل کالا، طرح کالا محدود به ظاهر آن نمی شود بلکه تا عمق کالا ادامه می یابد. یک طرح خوب، هم به مفید بودن کالا و هم به ظاهر آن کمک می کند. یک طراح خوب، به ظاهر کالاها توجه دارد، اما در عین حال در فکر ایجاد کالایی است که استفاده، تعمیر و نگهداری آنها سهل ، ایمن و نسبتا کم هزینه باشد و تولید و توزیع آنها به آسانی و با کمترین هزینه انجام شود. کالاهایی که دارای طرحی خوب هستند توجه بیشتری را به خود جلب می کنند و فروش بیشتری نیز خواهند داشت. در واقع استفاده از یک طرح خوب، به برجستگی و شاخص شدن کالا می انجامد (کاتلر و آرمسترانگ، ۱۳۸۵، صص ۳۵۰-۳۴۹).
موارد زیادی وجود دارند که باعث موفقیت محصولات در بازار می گردند. انتخاب مواد، بازاریابی و تجزیه و تحلیل طراحی در شکل یک طرح به عنوان ابزاری برای پیشرفت کالا، محسوب می شود.در دو دهه گذشته روش های متفاوت زیادی برای انتخاب مواد و طراحی ، ارائه شده است که بیشتر این روشها به مواد به عنوان یک چیز فیزیکی برای شکل دادن به محصول، محدود شده است.روش  جدید منسجم انتخاب مواد با عواملی همچون مد، روندهای بازار، جنبه های فرهنگی، زیبایی شناسی و بازیافت در ارتباط می باشد ( Ljungberg & Edwards, 2003 ,P. 519).
طراحی محصول در ابتدا به عنوان یک فرایند برای تمایز عملکردی ازطریق ویژگیهای اضافه شده و عملکرد بهتر، بحساب می آمده است. طراحی بعنوان یک ابزار راهبردی مهم در ایجاد برتری و ارزش احساسی عمیق تر برای مصرف کننده می باشد. اجزاء مشخص طراحی باعث ایجاد تمایز عملکرد محصول می شوند در حالیکه راهبردهای دیگر طراحی موجب ایجاد ارزش احساسی می گردند.تمرکز احساسی در ایجاد ارزش، مشابه ایجاد نتایج کارآمد ومطلوب ازجمله  وفاداری، لذت استفاده وحتی دلبستگی می باشد (Noble & Kumar, 2008, P.441 ).
۲-۲-۲-۴-ویژگیهای کالا
ویژگیها، مشخصاتی هستند که وظیفه اصلی کالا را تکمیل می کنند. یک کالا را می توان با ویژگیهای مختلفی به بازار ، عرضه داشت. یک مدل ، فاقد هر گونه ویژگی اضافی یا یک مدل فوق العاده، نقطه آغاز کار است. یک شرکت می تواند با افزودن بعضی از ویژگیها، مدلهای سطح بالاتری را ایجاد کند. این ویژگیها ، خود ابزار رقابتی بسیار مناسبی برای متمایز کردن کالای شرکت از کالاهای رقبا، به حساب می آیند. بعضی از شرکتها در اضافه کردن ویژگیهای جدید، بسیار مبتکر و نوآورند.یکی از کارآمدترین راه های رقابت ، این است که یک تولید کننده ، اولین تولید کننده ای باشد که خصیصه مورد نیاز و ارزشمندی را به بازار عرضه کند(کاتلر وآرمسترانگ، ۱۳۸۵، ص۳۴۹).
برای ارائه ویژگی و مشخصه محصول، شش نوع تصمیم گیری شامل موقعیت ویژگی در چرخه عمر ویژگی، فن آوری اصلی استفاده شده، تمرکز بر روی ویژگی یا محصول، فعالیتهای متمایز کننده شرکت، اشاعه ویژگی در خط محصول و تصمیم ساخت یا خرید وجود دارد. براساس این نوع تصمیم گیریها، چهار راهبرد متمایز ارائه ویژگی، مشخص شده است این چهار راهبرد عبارت از دیکتاتوری، ابتکاری، تأسیسی و پیروی می باشد. شرکتهای دیکتاتوری، ویژگیهای نوآوری را که اساساً بر مبنای فن آوری جدید است ارائه می کنند. شرکتهای ابتکاری به اندازه شرکتهای دیکتاتوری، قوی نیستند و تمرکز آنها بر روی ویژگیهایی است که بر مبنای فن آوریهای ثابت شده و عملی صورت می گیرد. شرکتهای تأسیسی، ویژگیهای موفق را کپی برداری کرده و آنها را ارتقاء می دهند و خیلی سریع بصورت تولید انبوه، وارد بازار می نمایند. شرکتهای پیرو، ویژگیهای استاندارد را که در بازار انبوه وجود دارند را ارائه می کنند(Tholke & Others , 2001, P.3).
۲-۲-۲-۵- نام و نشان تجاری
یک نام و نشان تجاری(Brand)، یک نام، اصطلاح، علامت، نشان یا طرح یا ترکیبی از اینهاست که برای شناسایی کالاها یا خدمات یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان و متمایز کردن این کالاها یا خدمات از کالاها یا خدمات رقبا، به کار می رود. به طور خلاصه یک نام و نشان تجاری، سبب شناسایی فروشنده یا سازنده می شود. یک نام تجاری ، تعهد دائمی یک فروشنده برای ارائه مجموعه ای از ویژگیها، مزایا و خدمات خاصی به خریداران است. بهترین نامهای تجاری ، حاوی تضمین کیفیت هستند.
یک نام و نشان تجاری می تواند تا شش معنای مختلف زیر را در بر داشته باشد:
ویژگیها: اولین چیزی که نام تجاری در ذهن تداعی می کند ویژگیهای خاص است.
مزایا: یک نام تجاری چیزی بیش از مجموعه ای ار ویژگیهاست.

۲-۱-۲-۲٫ مدل سه عاملی فاما و فرنچ^[۴۲]

فاما و فرنچ در سال ۱۹۹۲، پس از آنکه شواهدی علیه CAPM ارائه شد، CAPM اولیه را با عوامل اندازه و نسبت دفتری به بازار به عنوان عوامل توضیحی در بیان بازده سهم گسترش دادند. اگر شرایط مدل CAPM برقرار باشد، هنگامیکه عامل اندازه وارد مدل میشود، بتای مدل CAPM تقریبا به طور کامل با اندازه همبسته است(کارولی و وو^[۴۳]،۲۰۱۲). این مدل فرض بر آن است که سه عامل میزان ریسک سبد دارایی را بیان میکنند: بازده بازار منهای نرخ بدون ریسک، بازده یک پرتفوی با داراییهای کوچک منهای بازده یک پرتفوی با دارایی بزرگ، و بازده یک پرتفوی با ارزش دفتری به ارزش بازار بالا منهای بازده یک پرتفوی با ارزش دفتری به ارزش بازار پایین(دلاتوره^[۴۴]،۲۰۱۰)

فاما و فرنچ مدل خود را با بهره گرفتن از یک رگرسیون چند متغیره صورت زیر ارائه دادند(دلاتوره،۲۰۱۰)
(۱۲٫۲)
در این رابطه بازده اضافی شرکت نسبت به بازده بدون ریسک است. این بازده اضافی به سه عامل مربوط میباشد.
عامل اول صرف ریسک بازار است که همان عامل بتای() ارائه شده توسط مدل CAPM میباشد. این عامل از طریق اندازه گیری میشود و عامل بازار (MKT)^[45]نامیده میشود.
عامل دوم، تفاوت میان میانگین بازده های پرتفوی سهام صندوقهای کوچک و پرتفوی سهام صندوق های بزرگ است که به آن عامل اندازه (SMB)^[46] گفته میشود.
(۱۳٫۲)
: صندوق هایی که از نظر اندازه کوچک هستند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار آنها پایین است
: صندوقهایی که از نظر اندازه کوچک هستند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار آنها متوسط است.
: صندوقهایی که از نظر اندازه کوچک هستند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار آنها بالا است.
: صندوقهایی که از نظر اندازه بزرگ هستند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار آنها پایین است.
: صندوقهایی که از نظر اندازه بزرگ هستند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار آنها متوسط است.
: صندوقهایی که از نظر اندازه بزرگ هستند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار آنها بالا است.
SMB، که مخفف کوچک منهای بزرگ^[۴۷] است، برای اندازه گیری بازده اضافی سرمایهگذارانی که از سرمایه ­گذاری در سهام شرکتهای با بازار نسبتا کوچک دریافت کردهاند، طراحی شده است. این بازده های اضافی اغلب به عنوان “عامل اندازه” مطرح میشود. SMB اندازه ” میزان ریسک” است و این دیدگاه را منعکس میکند که شرکتهای کوچک، به طور منطقی، باید انتظار حساسیت بالاتری به عوامل ریسک و کاهش تواناییشان برای جذب رویدادهای مالی منفی داشته باشند(آلن و همکاران^[۴۸]،۲۰۰۹)
همانطور که بیان شد، عامل سوم در مدل تفاوت بین میانگین بازده های پرتفوی سهام صندوقهایی با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بالا و پرتفوی سهام صندوقهایی با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار پایین است که عموما به آن عامل ارزش (HML)^[49] گفته میشود(فاما و فرنچ، ۱۹۹۳).
(۱۴٫۲)
عامل HML موقعیت ریسک بالاتر برای “ارزش” سهام (B/M بالا) در مقابل “رشد” سهام (B/M پایین) را نشان میدهد. این حساسیت ذاتی ایجاد میکند، زیرا شرکتها نیاز به رسیدن یک اندازه حداقل به منظور اجرای عرضه عمومی اولیه دارند; و اگر آنها را در سطح بالاتری از B/M مشاهده کنیم، معمولا نشاندهندهی آن است که ارزش بازار عمومی آنها، به دلیل دوران سخت یا تردید در مورد درآمدهای آینده کاهش یافته است(آلن و همکاران،۲۰۰۹).
این مدل، به منظور استفاده تجربی و به منظور اندازه گیری عملکرد صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک توسط فاما وفرنچ (۱۹۹۶) به صورت زیر بازنویسی شد:
(۱۵٫۲)
در این فرمول میانگین بازده غیر عادی سهام i است که در فرضیه مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایهای برابر با صفر فرض شده است. ، ، به ترتیب عوامل بازار، اندازه و ارزش پرتفوی i میباشند( فاما و فرنچ، ۲۰۰۸).

۲-۱-۲-۳٫ مدل چهار عاملی کارهارت^[۵۰]

فاما و فرنچ درسال ۱۹۹۶ به این نتیجه دست یافتند که مدل سه عاملی قیمتگذاری آنها نمیتواند بازدهی اضافی روی پرتفویهای مومنتوم) شتاب(^[۵۱] را که جگادیش و تیتمن^[۵۲] به آن اشاره کرده بودند، توضیح دهد. جگادیش و تیتمن براساس استراتژی مومنتوم (مومنتوم مفهومی در علم فیزیک است، به این معنا که یک جسم درحال حرکت گرایش دارد که همچنان در حرکت باقی بماند؛ مگر اینکه نیرویی از خارج بر آن وارد گردد؛) قانون اول نیوتن). مصداق این قانون در بازار این است که یک روند قیمتی تمایل به حرکت در مسیر خود را دارد تا زمانی که یک نیروی خارجی مانع آن شود. این استراتژی شامل سرمایه ­گذاری در جهت بازار است و ادعا مینماید که بازدهی مثبت یا منفی گذشته تا دورهی مشخصی از آینده نیز همچنان تداوم خواهد داشت. آنها بیان نمودند که استراتژی خرید سهامهای برنده و فروش سهامهای بازنده گذشته میتواند بازده اضافی معناداری ایجاد نماید)در حدود یک درصد در ماه(. آنها این نتیجه را بر مبنای تشکیل پرتفویهایی مبتنی بر بازدهی گذشته در دورهی ۱۹۸۹-۱۹۶۵عنوان نمودند.
روش کار آنها به این صورت بود که سهام را براساس بازدهی سه تا دوازده ماه گذشته در ده دهک طبقهبندی نمودند و سپس ده پرتفوی با وزن برابر تشکیل دادند و استراتژی خود را خرید دهک برنده و فروش دهک بازنده قرار دادند و نشان دادند که بازدهی اضافی ایجاد میشود(جگادیش و تیتمن، ۱۹۹۵). بر مبنای مطالعات آنها، سرانجام کارهارت عامل شتاب را به مدل سهعاملی فاما و فرنچ اضافه کرد و نشان داد این عامل میتواند قدرت توضیحی مدل سهعاملی را افزایش دهد و بازده اضافی پرتفوی شتاب را توضیح دهد(بارسولدی و پائولا، ۲۰۰۵)^[۵۳]. این عامل اضافی برای بیان ناهنجاریهایی است که جگادیش و تیتمن به آن اشاره کردهاند. کارهارت بیان میکند که عامل حرکت، میانگین خطای قیمت گذاری را در مقایسه با مدل سه عاملی کاهش داده است. به عنوان یک مدل نسبت عملکرد، مدل چهار عاملی ویژگیهای ریسک و بازده چهار استراتژی سرمایه ­گذاری در سهام را میگیرد:
• سرمایه گذاری در سهامهای با حساسیت بالا در مقابل سهامهای با حساسیت بازار کم
• سرمایه گذاری در سهامهای کوچک در مقابل سهامهای بزرگ بازار سرمایه
• سرمایه گذاری درسهامهای با ارزش در مقابل سهام دارای رشد
• سرمایه گذاری در سهامهایی که در مسیر بازار حرکت میکنند در مقابل سهامهایی که خلاف بازار حرکت میکنند(گابریل و ونگ^[۵۴]، ۲۰۰۹)
مدل نسبت عملکرد چهار عاملی در بیان ریاضی به صورت زیر نشان داده شده است:
(۱۶٫۲)
که سه عامل اول همان سه عامل ارائه شده توسط فاما و فرنچ هستند و عامل “شتاب” است. این عامل تفاوت بین میانگین بالاترین بازده ها و پایین ترین بازده ها نسبت به ماه گذشته است. کارهارت با بهره گرفتن از این مدل اقدام به بررسی عملکرد صندوقهای مشترک سرمایه ­گذاری از ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۳ کرده است که براساس آن به این نتیجه دست یافت که صندوقهایی که در ماه گذشته بازده های بالایی را داشتهاند در ماه بعد نیز بازده های مورد انتظار بالاتری را داشتهاند.

۲-۲٫ مطالعات تجربی

این قسمت به بررسی برخی مطالعات تجربی اختصاص دارد. مطالعات بسیاری در این رابطه انجام شده است که در هریک از این مطالعات، متغیرها و شاخصهای مختلفی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتهاند. در این بخش به تعدادی از این مطالعات که مرتبط با موضوع مورد بررسی میباشند، پرداخته خواهد شد. در این راستا این قسمت به صورت دو بخش مطالعات خارجی و داخلی تدوین شده که از نظر گذرانده میشود.

۲-۲-۱٫ مطالعات انجام شده خارجی

کاتری و وارنر^[۵۵] (۲۰۰۱) در مقالهای با عنوان ” ارزیابی عملکرد صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک” به بررسی معیارهای عملکرد ۷۵ صندوق سرمایه ­گذاری مشترک در طی دوره ۱۹۶۶ تا ۱۹۹۴ پرداختند. آنها یافتند که معیارهای عملکرد استفاده شده در تحقیقات قبلی صندوقهای سرمایه ­گذاری توانایی کمی برای شناسایی اهمیت قابل توجه عملکرد صندوقها دارند. آنها میتوانند با بهره گرفتن از فرآیندهایی که مبادله سهام را تحلیل میکنند, بهبود یابند که این با بهره گرفتن از مجموعه داده های سریهای زمانی درباره نگهداری پرتفوی صندوق امکان پذیر است.
ورمر^[۵۶](۲۰۰۳)، در مقالهای به تجزیه و تحلیل بازده سرمایه گذاری سهامداران در سهام صندوق های سرمایه ­گذاری مشترک در طی یک دوره ۲۶ ساله در امریکا میپردازد، با تمرکز بر اینکه آیا مدیران صندوق با گرفتن سود پرتفوی مهارت انتخاب سهام بهتری دارند یا خیر؟ به این منظور از داده های صندوق های سرمایه ­گذاری در دوره زمانی ۲۰۰۰-۱۹۷۵ استفاده نمود. براین اساس او به این نتیجه دست یافت که سطوح بالاتر نوسان سهام عملکرد بهتری در طول اکثر سالهای مورد مطالعه به دست میدهد. همچنین او نتیجه گرفت که مدیران صندوق هایی که مدیریت فعالتری دارند، مهارت بالاتری در انتخاب سهم دارند.
آتن و بامز^[۵۷](۲۰۰۴) در مقالهای به ارزیابی مدلهای عملکرد صندویهای سرمایه ­گذاری مشترک پرداختند. به این منظور از داده های صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک امریکا در دوره زمانی ۲۰۰۰-۱۹۶۲ استفاده نمودند. متغیرهای مدل شامل نسبت هزینه، ارزش خالص دارایی، حجم معاملات، روش سرمایه گذاری، اطلاعات مدیریت میشود. آنها ارزش معرفی متغیرهای مانند اندازه, نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار, توالی و شاخص اوراق قرضه را مورد بررسی قرار دادند. تحقیق آنها براساس دو رویکرد انجام گردید. ابتدا اهمیت آماری عوامل اضافه شده به مدل تک عاملی و سپس اهمیت اقتصادی مدل بررسی شد. آنها یافتند که مدل چهار عاملی قادر به ارائه بهترین توضیح از بازده صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک میباشد.

چن و همکاران^[۵۸](۲۰۰۴) در پژوهشی اثر مقیاس صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک را روی عملکرد طی دوره زمانی ۱۹۹۹-۱۹۶۲ بررسی نمودند. آنها نشان دادند که بازده صندوق, قیمتها و هزینه های قبل و آتی, حتی پس از محاسبه معیارهای مختلف عملکرد با اندازه صندوق در دوره قبل تغییر میکنند. این رابطه میان صندوقهایی که در سهامهای کوچک و با قابلیت نقدینگی کم, سرمایه ­گذاری میکنند, مشخص شده است.
بالن و باس (۲۰۰۴)^[۵۹] در مقالهای با عنوان ” ثبات^[۶۰] کوتاه مدت در عملکرد صندوقهای سرمایه ­گذاری” معیارهای انتخاب سهام استاندارد و مدلهای زمانبندی بازار را با بهره گرفتن از بازده فصلی و روزانه ۲۳۰ صندوق سرمایه ­گذاری مشترک طی دوره زمانی ۱۹۹۵-۱۹۸۵ مورد ارزیابی قرار دادند. آنها صندوقها را بر مبنای بازده غیر عادی رتبه بندی نمودند. هنگامی که صندوقها در دوره طولانی مدتتری ارزیابی میشوند، بازده غیر نرمال از بین میرود، که این حاکی از آن است که عملکرد مدیر یک پدیدهی کوتاهمدت است که تنها هنگامیکه صندوق چندین بار در سال مورد ارزیابی قرار میگیرد مشاهده میشود.
هیوج و وربک^[۶۱] (۲۰۰۵) عملکرد صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک امریکا را با بهره گرفتن از مدلهای چند عاملی طی دوره ۲۰۰۳-۱۹۸۹ مورد بررسی قرار دادند. آنها طی تحقیقی به آزمون قدرت توضیح دهی این مدلها برای پرتفوی صندوقها پرداختند. آنها به این نتیجه دست یافتند که فرآیندهای چند عاملی قادر به کنترل ناهنجاریهای شناخته شده نیستند, زیرا نوع نمایندههایی که برای فرآیندهای چند عاملی استفاده شده برپایهی فرضیه پرتفوی سهام است و هزینه های معامله و محدودیتهای تجاری در آن وارد نشده است, مقدار پاداش پیشبینی شده به سمت بالا و اثر توالی به سمت پایین گرایش دارد. همچنین نتایج آنها حاکی از آن است که مدلهای چندعاملی به طور سیستماتیک عملکرد صندوقهای با ارزش و بازندگان قبلی را نادیده میگیرد.
فاما و فرنچ(۲۰۰۸) در مقالهای به بررسی عملکرد صندوق های سرمایه ­گذاری مشترک پرداختند. به این منظور آنها از داده های صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک ایالات متحده از پایگاه اطلاعاتی CRSP طی دوره زمانی ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۶ استفاده نمودند. آنها از مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل چهارعاملی کارهارت به منظور برآورد عملکرد استفاده نمودند. آنها یافتند که صندوقهای سرمایه ­گذاری مشترک پرتفوی نزدیک به پرتفوی بازار اما با هزینه های بالای مدیریت فعال تولید میکنند. رده بندی صندوق ها براساس برآورد سه عامل نشان داد که اطلاعات در بازده آتی برندگان و بازندگان گذشته اثر میگذارد.