الهجویری، ابوالحسن علی بن عثمان، کشف المحجوب، تصحیح: ژوکوفسکی، تهران، طهوری، دهم، ۱۳۸۷٫
الهمدانی الاسدآبادی، القاضی ابی‌الحسن عبدالجبار بن احمد، الإملاء، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، تحقیق: محمود الخضری، محمود محمد قاسم، ابراهیم مدکور، طه حسین، القاهره، الدار المصریه التالیف و الترجمه، ۱۳۸۵ ق، ۱۹۶۵ م.
یوسف‌پور، محمد‌کاظم، نقد صوفی، تهران، روزنه، اول، ۱۳۸۰٫
***
**
*
Abstract
The miracles of saints is an order that although in Gnosticism due to the value of knowledge for some times is not been finally but it seems that problem usually Gnosticism subject to the hardship must be heard from the outlet of Quran and custom language.
The miracles of saints has the similar meaning with the miracles of prophet and saint. The rank is higher than prophethood and anyone with this fine works although in many of books of Gnosticism. The chapter itself has appropriate but to this section of inquiry means base of Quran that was not yet given(done). The performer of miracles is Goodadiate man who has the knowledge of gurding in the second tour from the fourth tour is spiritual but not as self ruling and from itself that according to the commandment and power is blessed by God. Miracle of prophet is delivered and toghether with demand but the miracle is from the saints of God and is not requested. In summary Gnosticismes and philosophers and theologians of different islamic religions have admitted this commandment. Pedicels and stairs of scale arriving to this formative in the holly Quran karim. Submissiob means comprehensive and acquaintancy result of the slavery that to the part name from a knowledge of the book. All book knowledge and Gods names to that referred. This scale toward him gives nearness to God. Holly traveller to the position of formative authority and then religious. He is the presen trench conduit of God among creation and on that creation and He who is the authoritys possessor holder in this feature the powerful of doing unusual work. On that time that he will become vicegerent of God olmaight. The miracle is from the viewpoint of Quran. Perhaps this great book put into self many samples with different kinds but all of them are known by to Gods permission and doesn’t know unity of God and distance between creator and creature is in finte. In summary Quran gives remedy until others can also do what Christ was doing. Although there is not measure in anyplace of Quran never the miracle at recognition viewpoint. These and fine works between speech that all of its qustions were brought to revelations presence and its find answer in its limit found its answer is things that conversed this reaserch to the unique in this subject.
Keywords: miracle، authority، saint، Submissiob، part of knowledge of the book، knowledge all of the book، learning of the names، substitutionary، forms of unusual work.
Ministry of science and research
University of religion and Islamic sects Private
University of Islamic of thought
Final paper for the masters Program in Sufism and Islamic mysticism
The Quranic foundation´s of miracle of the saint´s
Supervising professor:
Doctor qasem javadi
Advising professor:
Doctor reza elahimanesh
Writer:
Mohammad ansari asl
September 2112
. سعدی، مصلح بن عبدالله، بوستان، با بهره گرفتن از نسخه­ تصحیح شده­ محمدعلی فروغی (ذکاءالملک)، تهران، اقبال، چهارم، ۱۳۶۸، دیباچه: ص۷٫ ↑
. البحرانی، السیدهاشم بن سلیمان، مدینه معاجزالائمه الاثنی عشر و دلائل الحجج علی البشر، تحقیق: الشیخ عزه الله المولایی الهمدانی. موسسه المعارف الاسلامیه. الطبعه الاولی.۱۴۱۳ ق. ↑
. النبهانی، یوسف بن اسماعیل، م ۱۳۵۰ ق، جامع کرامات الاولیاء، ضبّطه و صححه محمد عزت بیومی، مکتبه التوفیقیه، ص۱۰ تا ۹۹٫ ↑
. ابن تیمیه، تقی الدین، المعجزه و کرامات الاولیاء، دراسه و تحقیق: مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۵ق، ۱۹۸۵ م. ↑
. همو، الفرقان بین اولیاء الرحمن و اولیاء الشیطان، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۲ ق. ↑
. استعلامی، محمد، حدیث کرامت، تهران، سخن، ۱۳۸۸٫ ↑
. عطار، فریدالدین، تذکره الاولیاء، تهران، پیمان، پنجم، ۱۳۸۷٫ ↑
. ابن منور، محمد، اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، پنجم، آگاه، ۱۳۸۱٫ ↑
. شهبازی، ایرج، سبع هشتم، علی­اصغر ارجی، قزوین، سایه­گستر، اول، ۱۳۸۷٫ ↑
. سبحانی، جعفر، ولایت تشریعی و تکوینی از دیدگاه علم و فلسفه، قم، مؤسسه­ی امام صادق«علیه السلام»، دوم، ۱۳۸۵٫ ↑
. محمدرضایی محمد، پژوهشی در باب ولایت تکوینی انسان ازدیدگاه قرآن، فصلنامه­ انسان پژوهی دینی، سال هفتم، شماره ۲۴، قم، پاییز و زمستان ۸۹، ص۵ – ۱۷٫ ↑
. کلانتری، ابراهیم، فوق طبیعت، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، اول، ۱۳۸۹٫ ↑
. به تازگی، برگردان ایشان از تفسیر کشاف زمخشری به پارسی به بازار دانش عرضه شده است. اهل دانش به اهمیت و دقت زمخشری و کشاف و کتب دیگر وی در عرصه ­های ادبی آگاه­اند و ترجمه­ی آن تفسیر ادبی، به راستی دستی نیرومند در ادبیات عرب را فرامی­خواند. ↑
. فرج اله خداپرستی، فرهنگ معارف، انگلیسی فارسی. تهران، فرهنگ معاصر، اول، ۱۳۸۵، ص۲۸۸، فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی، ص۲۱۰٫ ↑
. همان. ↑
. جوهرى، اسماعیل بن حماد، الصحاح- تاج اللغه و صحاح العربیه، محقق، مصحح: احمد عبد الغفور عطار، ‌لبنان، بیروت‌، دار العلم للملایین، اول‌، ۱۴۱۰ ق، ‌ج ۵، ص۱۹ و الرازی، محمد بن ابی بکر عبد القادر. مختار الصحاح، عنی بترتیبه محمود خاطر، بیروت، دارالفکر، ۱۴۲۵- ۱۴۲۶ه، ۲۰۰۵ م، ص۴۶۹٫ ↑
. الفیروزآبادی، محمد بن یعقوب بن سراج، القاموس المحیط، الجزء الرابع، تحقیق: محمود مسعود احمد، لبنان، بیروت، صیدا، المکتبه العصریه، ۱۴۳۰ق، ۲۰۰۹م، ص۱۳۳۵ - ۱۳۳۶٫ ↑
. الخوری الشرتونی اللبنانی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج ۴، قم، دارالاسوه للطباعه و النشر، ۱۳۷۴ش. ۱۴۱۶ق، ص۵۴۲ – ۵۴۴٫ ↑
. معین، محمد، فرهنگ فارسی، گروه پژوهش و واژه­نامه­ نویسی کتاب پارسه، تهران، کتاب پارسه، چاپ اول، ۱۳۸۷، ص۵۴۳٫ ↑
. در این زمینه ر. ک به: جعفری محمدتقی. عرفان اسلامی، تهران، موسسه­ی تدوین و نشر آثار علامه جعفری، هفتم، بهار، ۱۳۸۷، ص۱۲۱٫ ↑
. إسراء: ۷۰، حجرات: ۱۳ ↑
. غنی، قاسم، بحث در آثار و افکار و احوال حافظ، تهران، زوار، ۱۳۸۶، ج۲، ص۲۳۳٫ ↑
. سهراب پور، همت، بعد چهارم یا احساس عرفانی، بوستان کتاب، قم، ۱۳۸۲، دوم، ص۴۷٫ ↑
. ولایت تشریعی و تکوینی از دیدگاه علم و فلسفه، ص۹ - ۱۲٫ ↑
. شهبازی، ایرج، سبع هشتم، قصه های کرامت در متون عرفانی منثور تا قرن هفتم همراه با طرحی برای طبقه بندی قصه ای کرامت، علی اصغر ارجی. قزوین، سایه گستر، اول، ۱۳۸۷، ص۹ و ۱۰٫ ↑

. شریف رضی، نهج البلاغه، خطبه ۴، تعلیق و فهرست: صبحی صالح، تحقیق: فارس تبریزیان، قم، دارالهجره، ۱۴۲۷ ق، ص۴۲٫ ↑
. خرمشاهی، بهاء الدین، جهان غیب و غیب جهان، سه مقاله در علم کلام جدید، اول، کیهان، تهران، ۱۳۶۵، ص۱۱٫ ↑
. همو، ص۴۵٫ ↑
. همو، ص۱۱٫ ↑
. همو، ص۱۲٫ ↑